بریده‌هایی از کتاب عشق لرزه

رفتار آدم با این بدن بیچاره منصفانه نیست، وقتی خوب کار می‌کنه ازش تشکر نمی‌کنیم و وقتی متوجهش می‌شیم که مریض می‌شه و وقتی هم دردش می‌آد ازش دلخور

زن‌ها فقط اونچه رو که در مردها زنونه‌ست می‌فهمن، و مردها فقط جنبه‌های مردونهٔ زن‌ها رو درک می‌کنن. یعنی باید گفت که هیچ‌کدوم اون یکی رو نمی‌فهمه. اگه بخوای رفتارش رو تعبیر کنی حتماً به اشتباه می‌افتی. دیان: مرد و زن همیشه برای هم غریبه باقی می‌مونن؟ خانم پومره: معلومه، برای همین هم باهم می‌سازن.

همه این فکر بچگانه توسرشونه که عدالتی در کاره. عدالتی که در تار و پود دنیا بافته شده و روزی بالاخره آدم‌های ناباب و رذل رو تو تورش به دام میندازه و به سزای اعمالشون می‌رسونه و برعکس به آدم‌های خوب پاداش می‌ده.

خانم نیکولسکو نه من و نه شما انسان‌ها رو نمی‌تونیم عوض کنیم! ولی بااین‌حال می‌تونیم قوانین رو بهتر کنیم، کاری کنیم که کمتر مزورانه باشه. من این گزارش رو تهیه می‌کنم تا مطمئن شم که حق و حقوقتون، سلامتی‌تون و شرافت انسانی‌تون پایمال نمی‌شه.