بریده‌هایی از کتاب عشق ویرانگر

خودشیفته قادر نیست بفهمد نیازهایش برتر از نیازهای زندگی دیگران نیست

وقتی آنها به بزرگسالی می‌رسند و از شرایط سوءاستفاده خارج می‌شوند، استراتژی‌های دفاعی‌شان به‌طور پیچیده‌ای با هستهٔ شخصیت‌شان درهم تنیده می‌شود که سخت و غیرقابل انعطاف شده است. کودک سازگار شونده، یک بزرگسال مبتلا به اختلال شخصیت شده است.

من همیشه همین‌طور بوده‌ام.

همسر شما استاد خراب کردن رابطه و برهم زدن خوشبختی‌اش است؛ این کاری است که مرزی‌ها انجام می‌دهند.

شخصیت نمایشی، به‌ندرت افکار یا ایده‌های شخصی عمیقی از خودش دارد. عقیده‌های شخصی چنین فردی در طول زندگی، پیرامون مدیریت و کنترل ظاهرش بوده است.

بسیاری از این اختلالات ریشه در تجارب کودکی دارد که مشخصهٔ آن بی‌توجهی، کشمکش، درگیری و سوءاستفادهٔ احساسی و مدل‌سازی رفتار بیمارگونهٔ بزرگسالان است. محققان در حیطهٔ روابط، سبک وابستگی ارتباطی را با رشد اختلالات شخصیتی ارتباط می‌دهند.

عجیب نیست که متوجه شویم فرد اسکیزوئید در زمان کودکی مورد غفلت واقع شده و نادیده گرفته شده است. به گونه‌ای دیگر، فرد اسکیزوئید با چالش‌های بزرگی سازگار شده یا در غیر این‌صورت محیط کودکی آشفته‌ای را تجربه کرده است و درمی‌یابد که آسودگی ناشی از تنهایی، برای او یک پادزهر است. گاهی اسکیزوئید به بزرگسالی می‌رسد. این‌بار استراتژی سازگاری، به یک بُعد شخصیتی همچون سنگ تبدیل می‌شود. فرد اسکیزوئید که علاقه‌ای به ارتباط ندارد و از دیگران بریده است، اکنون با همکارانش بیگانه می‌شود و از هرگونه رابطهٔ شخصی اجتناب می‌کند.

یکی از رشته‌های تحقیقی در مورد اشخاص مبتلا به اختلال‌های شخصیتی نشان می‌دهد آنها دارای مشکلات روانی، اجتماعی و شغلی هستند که با آن هم‌زیستی پیدا کرده‌اند

بیماری‌ها در مقابل معالجه بسیار مقاومند

افراد مبتلا به بیماری مرزی (تیپ شخصیتی پرآشوب) جزء فرارترین و دشوارترین افرادی هستند که در میان شما وجود دارند.

زندگی با همسر نمایشی مملو از جلب توجه بی‌پایان، ابراز احساسات پیش‌بینی نشده، رفتار نامناسب اجتماعی و جنسی و خلا احساسی است که نهایتاً باعث تنهایی شما می‌شود