بریده‌هایی از کتاب جریده فریده

چنانچه دیده یا شنیده‌اید در ممالک مستبده اول سرمی که بر ضد میکروب آزادی و ترقی یک ملت و پیشرفت خیالات ظالمانهٔ خود به کار می‌برند همانا جلوگیری از تربیت و تحصیل دختران است. زیرا که به‌خوبی می‌دانند در مملکتی که مادرهای آن‌جا باتربیت باشند دزدی نمی‌شود، وطن‌فروشی نیست، خیانت به مال وجود ندارد، بدبختی نخواهد ماند، فقر عمومی از میان مرتفع خواهد شد و برعکس حب وطن، خدمت، نبوغ، شرف ملی، افتخار مذهبی، فداکاری در راه استقلال وطن و و و و غیره از اول طفولیت در نهاد آن‌ها متمکن خواهد شد. و این نمی‌شود مگر به وجود مادرهای عالمه.

البته همه در دهات و شهرها ملاحظه کرده‌اید که پانصد گاو که از صحرا شب مراجعت می‌نمایند، هر گاوی به خانه و مکان خود می‌رود. بدا بر احوال آن انسانی که از گاو پست‌تر و بی‌شعورتر باشد و قدر وطن عزیز خود را نداند. به علاوهٔ این‌که مقام و مرتبه و شأن وطن خود را نمی‌داند، وطن‌فروشی می‌نماید و در تخریب وطن می‌کوشد. غفلت از این‌که هر کس وطن ندارد جان در کالبد بدن ندارد. هر کس وطن ندارد روح در تن ندارد. هر کس وطن ندارد شرف و شأن ندارد. هر کس وطن ندارد ایمان ندارد. انسان بی‌وطن مثل آدم بی‌پدرومادر است.

به این معنی همیشه خارها و خاشاک‌ها را بکند و به جایش گل بکارد و الا هر چه تحصیل علوم می‌نماید و اخلاق صحیح نداشته باشد هیچ فایده ندارد. «کمَثل الحمارِ یحملُ اَسفارا.» (۳)

پاک کردن طفل نورسیده: به‌به در وقت تولد نه تنها از لباس طبیعی عاری است، بلکه آلوده به کثافت مخصوصی است که تا از آن کثافت فراغت حاصل نکند لباس نمی‌تواند پوشید. پس اول بچه را در پارچه به روی زانو گرفته، اگر هوا سرد باشد پارچه را گرم نموده و هم در نزدیکی بخاری یا آتش نشسته. فراموش نکنند که سرما اول‌دشمن بچهٔ انسان می‌باشد. بعد از خاطرجمعی از گرمی مکان، با صابون یا زردهٔ تخم‌مرغ به‌ملایمت تمام جلد، مخصوصاً مواضعی را که در آن‌جا جلد چین خورده است بمالد.