بریده‌هایی از کتاب استونر

همان‌طور که تخته‌های کهنه را سمباده می‌کشید، می‌دید ناهمواری و زمختی‌شان ناپدید می‌شود، و لایه‌های خاکستری فرسوده‌شان ور می‌آیند و می‌ریزند، و چوب اصلی نمایان می‌شود و در نهایت پاکی و غنای رگه‌ها و بافت‌های آن آشکار می‌گردد.

گاهی می‌ایستاد، کتابی را از قفسه‌ای برمی‌داشت، و لحظه‌ای آن را در دست‌های بزرگ خود نگه می‌داشت، که از حسِ هنوز ناآشنای شیرازه، جلد، و ورق‌های خم‌پذیر کتاب دچار لرزشی خفیف می‌شد. سپس کتاب را ورق می‌زد و قطعه‌ای را اینجا و آنجا می‌خواند. با احتیاط ورق می‌زد مبادا انگشتان ناشی‌اش برگ‌های کتابی را که جان می‌کندند تا کشفش کنند، بدرند و نابود کنند.