بریده‌هایی از کتاب کلاغ

نمیدانستم مقصدم کجاست؛ ولی مگر برای هر رفتنی باید مقصد داشت؟

خیال را نمی‌توان در هیچ کالبدی زندانی کرد.

از طرفی مجبور بودم و از طرف دیگر مشتاق. شاید هم اجبار سبب ایجاد شوق شده بود.

مگر تمام جنون‌ها ریشه در مرض یا ناپاکی دارند؟

و باز من ماندم و تنِ رنجورم. انگار که غمِ تمامِ تاریخ را بر روی شانه‌هایم ریخته بودند.

من در این تاریخِ شوم به کررات مُرده‌ام.

از خانه بیرون آمدم و قرنطینه را به اتمام رساندم؛ اما دیگر حتی یک کلاغ هم در شهر زنده نبود.