بریده‌هایی از کتاب هم سفر آتش و برف

«ما زن‌های شهدا جانبازهایِ گمنامِ این جنگ هستیم.»

گفت «اگه بگم دیدار به قیامت، ناراحت می‌شی از دستم؟» گفتم «خداحافظ قشنگ تره. همین رو بگو!» گفت «این هم یه‌جور خداحافظیه دیگه.» گفتم «ولی از اون‌هاشه که بوی دوری می‌ده.» گفت «هر وداعی بوی دوری می‌ده آخه.» گفتم «قشنگی دوری به سلام بعدشه. من چشمم به در می‌مونه تا تو با سلامِت برگردی.»

«ما زن‌های شهدا جانبازهایِ گمنامِ این جنگ هستیم.»

کتاب هم بود، کتاب‌های سعید، گذاشته بودشان روی تاقچه و می‌گفت «این‌ها سرمایه‌های زندگی من هستن.»