بریده‌هایی از کتاب دختر خوب، خون بد

«اگه می‌خوای یه کاری درست انجام بشه باید خودت دست‌به‌کار بشی.»

«اگر می‌توانستم با کلمات برای تو روزی بسازم، صبحی طلایی و نو برایت می‌سرودم. آن را روزی ابدی می‌ساختم. شبی غرق در مهتاب می‌نوشتم.»

«بعضی آدم‌ها خیلی خوب بلدن شخصیت واقعی‌شون رو مخفی کنن.»

عدالتی وجود نداره. توی دنیای واقعی حقیقت مهم نیست.

مشکلاتشون رو با هم حل نمی‌کنن. اون‌قدر مسائل رو روی هم تلنبار می‌کنن که یکهو حسابی دعواشون می‌شه. بعد از دعوا یه مدت معذب هستن و بعدش دوباره همه‌چیز عادی می‌شه و این چرخه ادامه داره.

وقتی روی نظرتان اصرار می‌کنید، تغییر دیدگاه کار ساده‌ای نیست.

«بعضی آدم‌ها خیلی خوب بلدن شخصیت واقعی‌شون رو مخفی کنن.»

اون قانون خیلی مهمی که بهت یاد دادم یادته، کان؟» نگاهش کرد. «هیچ‌وقت نظرات رو نخون. هیچ‌وقت. باشه؟»

پیپ وارد کتاب‌فروشی شد و زنگولهٔ بالای در صدا داد. عاشق بوی اینجا بود؛ عطری باستانی، قدیمی و ماندگار. اینجا در پیچ‌وخم قفسه‌های چوبی و حروف فلزی و طلایی بالای سرشان گم می‌شد. در کودکی هم همیشه سراغ قفسه‌های آثار جنایی می‌رفت.

«می‌دونی، راستش نظام عدالت باید درست و غلط و خوبی و بدی رو از هم جدا کنه. ولی به نظر من بعضی وقت‌ها به همون اندازه که کارش رو خوب انجام می‌ده، اشتباه هم می‌کنه. من هم یه زمانی متوجه این قضیه شدم. می‌دونم پذیرشش سخته. وقتی نظامی که باید ازت محافظت کنه موفق به این کار نمی‌شه باید چه‌کار کنی؟»

«آدم باید با یه سری چیزها کنار بیاد. نمی‌شه با استانداردهای عادی قضاوتشون کرد.»

کانر همراهش رفت و گفت: «عجب دیوونه‌هایی دنبالت می‌کنن. یکی‌شون نوشته: "من جیمی رو کشتم و تو رو هم می‌کشم پیپ".» همان موقع یک دانش‌آموز سال پایینی از کنارشان رد شد. از تعجب دهانش باز شد و نفسش برید. بعد با عجله از آن‌ها دور شد. کانر فریاد زد: «داشتم از روی یه چیزی می‌خوندم.»

اینجا پای خوبی و بدی وسط نبود، مهم این بود که چه کسی برنده می‌شود

«به نظر من همه باید راجع به معنای خوبی و بدی و درست و غلط فکر کنیم. نباید خیلی ساده هرچی رو بهمون می‌گن قبول کنیم.

عدالتی وجود نداره. توی دنیای واقعی حقیقت مهم نیست.

«به نظر من همه باید راجع به معنای خوبی و بدی و درست و غلط فکر کنیم. نباید خیلی ساده هرچی رو بهمون می‌گن قبول کنیم. تو هیچ کار اشتباهی نکردی. به خاطر اشتباهات بقیه خودت رو عذاب نده.»

شاید خودخواه و دروغ‌گو و بی‌ملاحظه و وسواسی‌ام. وقتی خودم کارهای بد می‌کنم باهاشون مشکلی ندارم. شاید دورو باشم. شاید هیچ‌کدوم از این ویژگی‌ها خوب نباشن. ولی به من حس خوبی می‌دن. حس می‌کنم خودم هستم.

شبیه آدم‌هایی بود که عجله دارن و باید جایی برن.» «آدم‌هایی که عجله دارند و باید جایی بروند.» این کلمات در ذهن پیپ پیچید و بعد نظر خودش را اضافه کرد: «و حالا هیچ جا نیستند.»

اتفاقی که در نهایت افتاد مثل یه تراژدی بود

پیپ: «حالتون خوبه آقای رینالدز؟» آرتور: «نه. می‌ترسم. از این می‌ترسم که آخرین کارم دعوا با پسرم باشه. آخرین بار با عصبانیت باهاش حرف زدم. هیچ‌وقت زیاد بهش نگفتم دوستش دارم. می‌ترسم دیگه هیچ‌وقت این فرصت رو پیدا نکنم.

حقیقت این بود که مکس گناه‌کاره و باید با عدالت روبه‌رو بشه. ولی عدالتی وجود نداره. توی دنیای واقعی حقیقت مهم نیست.

«اگه می‌خوای یه کاری درست انجام بشه باید خودت دست‌به‌کار بشی.»

«آدم باید با یه سری چیزها کنار بیاد. نمی‌شه با استانداردهای عادی قضاوتشون کرد.»

به نیستی فکر می‌کردند. آن فکر مثل حفره‌ای سیاه بود و امیدشان را می‌بلعید.

«به نظر من همه باید راجع به معنای خوبی و بدی و درست و غلط فکر کنیم. نباید خیلی ساده هرچی رو بهمون می‌گن قبول کنیم.

«اون تنها در صورتی برنده می‌شه که تو بهش اجازه بدی.»

ولی همون‌طور که گفتم، حس می‌کنه جا مونده. می‌بینه تمام هم‌کلاسی‌های دبیرستان و دانشگاهش دارن می‌رن سر کار، ازدواج می‌کنن و از پدر و مادرشون جدا می‌شن.

وقتی روی نظرتان اصرار می‌کنید، تغییر دیدگاه کار ساده‌ای نیست.