بریده‌هایی از کتاب داستان های یک روانشناس

یکی از توانایی‌هایی که فرزندان ما به دلیل انتزاعی شدن هوش پیدا می‌کنند، این است که می‌توانند احتمالات و حالات مختلف هر چیز را در نظر بگیرند، پس قادرند دنیایی آرمانی را در ذهن خود مجسم کنند. آن‌ها می‌توانند نظام‌های خانوادگی، مذهبی، سیاسی و اخلاقی دیگری را تجسم کنند و دنیای بی‌نقصی را در نظر بگیرند که در آن بی‌عدالتی و تبعیض وجود ندارد. اختلاف بین آرمان‌گرایی نوجوانان و واقع‌گرایی بزرگسالان موجب تنش بین والد و فرزند می‌شود. آن‌ها با تجسم خانواده‌ای بی‌عیب و نقص که والدین آن‌ها نمی‌توانند برآورده کنند، به منتقدانی عیب‌جو تبدیل می‌شوند و ممکن است حتی دیگر نتوانند نقاط ضعف خواهرها و برادرهایشان را تحمل کنند. تلاش کنید به توقعات غرورآمیز و اظهارات عیب‌جویانهٔ نوجوانان صبورانه پاسخ دهید. با بحث و گفت‌وگوی دوستانه به آن‌ها کمک کنید که بفهمند همهٔ جوامع و انسان‌ها آمیزه‌ای از محاسن و معایب هستند و این فقط والدین، خانواده یا اطرافیان آن‌ها نیستند که نقاط ضعف دارند.

تحقیقات نشان می‌دهد که بروز رفتارهای پرخاشگرانه در مناطق پایین شهری و فقیرنشین بیشتر از دیگر مناطق است. معمولاً فقر شدید مالی با فقر فرهنگی همراه است و از طرفی افرادی که بر اثر تغذیهٔ نامناسب دچار کم‌خونی می‌شوند، تحرک‌پذیرتر و عصبی‌ترند. جدا از همهٔ این‌ها، فشار مالی به خودیِ خود افراد را عصبی و تحریک‌پذیر می‌کند.

یکی از عوامل مؤثر بر شکل‌گیری رفتارهای پرخاشگرانه، به هم خوردن تنظیم هورمون‌ها به‌ویژه هورمون تستوسترون است. بسیاری از مواقع بالا رفتن سطح این هورمون در بدن انسان، موجب افزایش رفتارهای عصبی می‌شود که با دارو قابل درمان است.

سعی کنید وقتی با همسرتان راجع به مسئله‌ای صحبت می‌کنید که برای شما ناراحت‌کننده بوده، لحن تهاجمی نداشته باشید، بلکه بیشتر راجع به احساساتی که در اثر آن واقعه تجربه کرده‌اید صحبت کنید، تا همسر شما درک و همدلی بیشتری نشان دهد. مثلاً نگویید: «تو نباید به من اون حرف رو می‌گفتی! حرفت خیلی بد بود!»؛ بگویید: «من از حرفی که اون روز زدی غمگین شدم چون احساس کردم علاقهٔ تو به من کم شده.»

«انتقاد»، دادهٔ اطلاعاتی بسیار باارزشی است که به ما برای شناخت بیشتر و بهتر خودمان و همچنین اصلاح معایب اخلاقی و رفتاری‌مان، کمک بسزایی می‌کند.

هنگام انتقاد نباید کل شخصیت و هویت طرف مقابل را نشانه گرفت، بلکه باید به رفتار، حرکت یا سخن خاصی اشاره کرد. ‫ از جملاتی مانند «به‌نظرم بهتر است...» یا «اگر به‌جای...» استفاده شود

وقتی پسرها همیشه دیده‌اند که اغلب مادرانشان کارهای منزل را انجام می‌داده‌اند و پدرانشان خود را چندان درگیر امور خانه نمی‌کرده‌اند، کار منزل به‌عنوان امری «زنانه» در ناخودآگاهشان حک شده است.

اگر به‌دنبال خوشبختی در زندگی مشترک هستید، از این صفت غافل نشوید ‫(...وَالْکاظِمِینَ الْغَیظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِین) ‫و آنان که خشم خود را فرومی‌نشانند و از مردم درمی‌گذرند، و خدا دوست‌دار نیکوکاران است. (آل‌عمران: ۱۳۴)