بریده‌هایی از کتاب اغما

یک نفر می‌آید که تو را می‌فهمد و چنان غرق در آسایش او خواهی شد که تمام غم و اندوهت را به فراموشی آن عاشقی‌ات خواهی داد

از منِ بی‌خبر از حالِ خودم می‌پرسی؟ من به جز حالِ تو از کلِّ جهان، بی‌خبرم

اشکِ پشتِ چشمِ تو چون آب در پشتِ سدَست پلک خود را وا کنی این شهر دریا می‌شود

یک نفر می‌آید که تو را می‌فهمد و چنان غرق در آسایش او خواهی شد که تمام غم و اندوهت را به فراموشی آن عاشقی‌ات خواهی داد

یک نفر می‌آید که تو را می‌فهمد و چنان غرق در آسایش او خواهی شد که تمام غم و اندوهت را به فراموشی آن عاشقی‌ات خواهی داد

الهی آسمون بی ماه نباشه خوشی‌های کسی کوتاه نباشه الهی قلبه هر کس که اسیره جز عاشق با کسی همراه نباشه

یک نفر می‌آید که تو را می‌فهمد و چنان غرق در آسایش او خواهی شد که تمام غم و اندوهت را به فراموشی آن عاشقی‌ات خواهی داد