پیتر کری

پیتر کری (Peter Carey) زادهٔ ۷ مهٔ ۱۹۴۳، نویسنده و رمان‌نویسی اهل استرالیا است. او عضو برگزیدهٔ انجمن پادشاهی ادبیات انگلستان (۱۹۸۹)، عضو افتخاری آکادمی علوم انسانی استرالیا (۲۰۰۱) و عضو آکادمی علوم و هنر آمریکا (۲۰۰۳) بوده است. او را پس از «پاتریک وایت» (برنده‌ٔ نوبل ادبیات) بزرگ‌ترین نویسنده‌ٔ استرالیا دانسته‌اند. او یکی از چند نویسنده‌ای است که موفق شده دو بار جایزه‌ٔ بوکر را از آنِ خود کند؛ اولی در سال ۱۹۸۸ برای رمان «اُسکار و لوسیندا» و دومی برای رمان «سرگذشت واقعی دارودسته‌ کِلی» در سال ۲۰۰۱. پیتر کری از نویسنده‌هایی است که منتقدان او را شایستهٔ دریافتِ جایزه‌ٔ نوبل ادبیات می‌دانند و نویسنده‌های بسیاری در ستایشِ او سخن گفته‌اند؛ از جمله «توماس کینلی»، خالق رمان «فهرست شیندلر» که او را «استاد واقعی زبان و داستان‌سرایی» نامیده است. از آثار مکتوب پیتر کری می‌توان به کتاب‌های «زندگی جعلی من»، «داستان عاشقانهٔ سرقت»، «سرگذشت واقعی دارودستٔ کلی»، «خیکی‌ها در تاریخ» و «اسکار و لوسیندا» اشاره کرد.