حسن مقدم
درباره حسن مقدم
حسن مقدم در سال ۱۲۷۷ به دنیا آمد و در سال ۱۳۰۴ درگذشت. او یک نمایشنامهنویس ایرانی بود که در ۲۷ سالگی بر اثر مرض سل در آسایشگاه لیزن درگذشت. او برادر «محسن مقدم» بود و خانه و موزهٔ مقدم اقامتگاه خانوادگی او بوده است. این نویسنده، نخستین داستان خود را در سال ۱۲۹۵ در استانبول منتشر کرد. عنوان داستان «هندوانه» بود و در گونهٔ فکاهی نوشته شده بود. مجامع ادبی از این کتاب استقبال فراوانی کردند. از دیگر آثار حسن مقدم میتوان به «نرگس»، «زن حاجیآقا»، «شاهزادهخانم تاجی» و «حکایت» اشاره کرد. حسن مقدم در سال ۱۹۲۱ در استانبول و همراه با ابوالقاسم لاهوتی مجلهای به نام «پارس» را منتشر میکردند. مجلۀ پارس دارای ۲ بخش فارسی و فرانسوی بود که سردبیری بخش فارسی را لاهوتی و سردبیری بخش فرانسوی را مقدم بر عهده داشت. عمدهٔ شهرت حسن مقدم بابت نگارش نمایشنامههای او از جمله «جعفرخان از فرنگ آمده» و «ایرانیبازی» بوده است.