نظرات کاربران درباره کتاب صوتی آن‌ها که نیستند

نویسنده پیشنهاد مطالعه کتاب را دادند، و البته چرا باید این پیشنهادها را رد کرد؟ همیشه از گریز زدن به آثار نویسندگان جدید استقبال کرده ام؛ مخصوصا اگر نسخه صوتی موجود باشد. به نظرم موضوع کتاب و دغدغه های نویسنده مهم و حساس‌اند، شاید حتی بر مبنای تجربه زیسته. مساله کودکان کار و مشکلاتشان، نقش موسسه های خیریه، اعتیاد و ترکیب همه اینها با بی‌دغدغگی دیگران. اما شیطان در جزئیات است. دو نقد عمده بر نحوه روایت دارم. یکی لحن نویسنده که انگار از نوعی خشونت عریان در بیان جزئیاتی مشمئزکننده لذت می‌برد یا صرفا تعلقات شخصی را بیش از حد به خورد مخاطب می‌دهد. مثلا صحنه های عق زدن یا له شدن چیزی یا حتی خونابه انار! را با آب و تاب تعریف می‌کند یا بارها در متن با دخترانی مواجه میشویم که شال‌شان روی شانه افتاده که انگار نماد جذابیتی زنانه است! شاید اینها نوعی فضاسازی مدنظر نویسنده بوده که در تکمیل آن موفق نبوده است از طرفی با جزئیات زیاد و گاه خسته کننده روبرو هستیم که ارتباطشان با هم و با کل اثر مشخص نیست. مثلا بیان نحوه بیرون آمدن ماشین از کوچه ای تنگ با جزئیات فراوان، که شاید باز تلاش نویسنده برای فضاسازی - مثلا محیط زندگی کودکان کار - بوده اما به نظرم مجددا موفقیت آمیز نیست. در کل، از جایی باید شروع کرد؛ اما پیش از آن باید خواند و خواند و خواند

رمان نسبتا جالبی بود اما فضای بسیار غم‌آلود و خفه ای داشت که صدای راوی‌و حالت خوانش و اکت دادن و متمایز‌کردن صداها باعث میشد بیشتر از نظر وجوه آرتیستیک و درام اثر ، نمود پیدا کند . سپاس از شما