نظرات کاربران درباره کتاب صوتی نان سال‌های جوانی

به عنوان اولین تجربه ی کتاب صوتیم خیلی خوب بود

این کتاب از نظر من یکی از بهترین آثار در دنیای قلم هست و من واقعا اون رو به عنوان یک اثر متفاوت همیشه دوست داشتم و دارم.

به نظر من اجرا ی خیلی خوبی بود بطوریکه شاید بشه گفت حس گوینده در جاهایی حتی از حس نویسنده هم جلوتر ه . البته ایراد کلی که به کتاب های صوتی وارده، تک صدا بودن گوینده ست و اگر بشه از تعداد بیشتری و یا حداقل در قسمت هایی از گوینده خانم هم استفاده کرد کار خیلی بهتره میشود.

به نظرم کتاب بدی نیست اما خیلی هم ویژه نیست شاید بشه گفت اگر نخوندین چیز خاصی از دست ندادین. اجرا خیلی خوب بود اما درباره خود داستان باید بگم به نظرم اون نتیجه گیری ای که یک دستان رو قوی میکنه نداشت.

کتاب در رابطه با تاثیر جنگ بر زندگی مردم است، حتی سال‌های سال بعد. تاثیرات مخربی که از بین نمیرن و زخمهایی که زمان آن‌ها را التیام نمیبخشه. شخصیت کتاب در زمان کودکی کشورش درگیر جنگ بوده و گرسنگی های زیادی رو تحمل کرده و نان داغ و تازه براش آرزو شده. حالا هم که بزرگ شده و درامد داره و جنگم تموم شده، هنوز اون عقده‌ها و ترس‌ها باهاش هست و روی تمام جنبه‌های زندگی اون حتی روابط عاطفیش هم تاثیر مخرب داره. پیام داستان خوب بود ولی با قلم نویسنده ارتباط نگرفتم متاسفانه.

داستان زیاد جذاب نیست ولی خب کتابیه که برنده نوبل شده و مطمئنا ارزش وقت گذاشتن دارد. همچنین موسیقی متنی که برای این کتاب انتخاب کردن بسیار زیباست. ممنون از گروه آوانامه.

مثل همیشه اجرای اقای سلطان زاده عالی بود نکته ای باید متذکر شوم اینکه باید تاریخ این برهه رمانی را بدانید تا علت این اغراق را درک کنید دوره ای در اروپا که بخاطر جنگ و تورم زندگی بسیار سخت بود البته با الان ما فرقی نداره

من اینجا نشنیدم کتابو. خیلی وقت پیش خوندمش البته با اسم نان آن سالها. عالللللی بود. بسیار تاثیرگذار و دلنشین

دهانش مثل همیشه تلخ بود،دهان یک انسان گرسنه که اعتقادی به عدالت وبرابری دراین دنیا ندارد( ازکتاب). کتاب باخوانش فوق العاده زیبای استادسلطان زاده بسیارشنیدنی وعالی بود، بعضی ازبخش های کتاب سانسورشده ومنظورنویسنده بخوبی آشکارنشده، درهرحال جالب بود.

مثل داستانای آلمانی دیگه ای که خوندم، تلخ، گزنده و سرد بود. اون قسمتش که در عین عصبانی بودن، روی یه میز نشستن و با هم خیلی راحت حرف می زنن، واقعا جالبه. شکل داستانو نپسندیدم؛ خصوصا آخرشو که شبیه فیلمای با پایان باز بود. یه ول انگاری خاصی توی رفتار شخصیت اول هست که آدمو اذیت می کنه (شبیه شخصیت اصلی رمان بیگانه یا حتی هانس عقاید یک دلقک). با خوندنش یاد یه شعر از شاملو افتادم که یه جاش می گه "غم نان اگر بگذارد...". ترجمه و اجرا هم کیفیتی تقریبا مشابه باقی کارای آقای سلطان زاده داشت و خوب بود

با تمام احترامی که به هاینرش بل دارم با این کتاب زیاد جور نشدم برام سرد و بی روح بود البته شاید با عقاید یک دلقک مقایسه میکردم ولی برام بحث جذابی نبود گویندگی هم مثل همیشه عالی