نظرات کاربران درباره کتاب صوتی نمایش صوتی شاه می میرد

چند نکته دربارهٔ این کتاب: ✅ ممکنه عموم خوانندگان با سبک ابزورد اوژن یونسکو زیاد ارتباط برقرار نکنن؛ اما این نمایشنامه با آثار ابزوردی مثل «آوازه‌خوان طاس» و «صندلی‌ها» تفاوت داره و نمیشه به اون لقب «معناباخته» داد. بنابراین «شاه می‌میرد» رو باید در زمرهٔ آثار واضح‌تر، صریح‌تر و قصه‌گوتر یونسکو مثل «کرگدن» قرار داد. ✅ کنایه‌های صریح سیاسی و شوخی با سران قدرت در این اثر مشهود و لذت‌بخشه. یونسکو با زبان طنز سیاستمدارها و کسانی که بر مسند ریاست نشسته‌ن به سخره می‌گیره و نسبت اونا با مردم رو به زیبایی ترسیم می‌کنه. ✅ یکی از مولفه‌های بارز درام‌های یونسکو، محبوس شدن کاراکترها در محیطی کوچک و به دور از جهان بحران‌زده و عجیب بیرونه. در صندلی‌ها، کرگدن، آمده یا چگونه از شرش خلاص شویم و چند نمایشنامهٔ دیگر هم این وضعیت حاکمه و آدم‌ها انگار اسارتی خودخواسته و داوطلبانه‌ رو برای خودشون رقم زده‌ن و به شدت جامعه‌ستیز هستن. ❌ درحالی که اغلب آثار یونسکو سرشار از ابهام‌های معنایی و بازی‌های لفاظانه با کلماته، اما معتقدم پایان‌های روشن، استعاری و خیلی معناداری برای نمایشنامه‌هاش می‌سازه؛ اما در شاه می‌میرد انگار قضیه برعکسه. من نتونستم معنای خاص و روشنی از پایان این نمایشنامه برداشت کنم. شاید لازمه دوباره اونو گوش بدم :) ✅ تیم گویندگان عالی بودن. درجه یک و کاربلد. آدم از شنیدن صدای پادشاه، ملکه، سوگلی و سایر نقش‌ها لذت می‌بره. تیپ‌سازی درستی که در اجرای نقش‌ها شکل گرفته به فهم بهتر نمایشنامه و تمیز دادن آدم‌های نمایش کمک میکنه.

شنیدنش خیلی لذت‌بخش بود؛ به طرز بامزه و مضحکی جمله به جمله شبیه امروز ماست؛ اما از این گذشته آدم به درون ذهن خودش میرود و با مرگ خودش هم کلنجار میرود... درست مثل شاه که نمیخواهد بمیرد!

عالی

هیاهوی بسیار بود برای هیچ... هرکسی نمیتونه باهاش ارتباط برقرار کنه به همین دلیل از اینکه پیشنهادش کنم مطمئن نیستم

این نمایشنامه به خانواده‌ای سلطنتی می‌پردازد که در انتظار مرگ پادشاه نشسته‌اند. هر کدام از آن‌ها به شکلی متفاوت این لحظات دردناک را تجربه می‌کنند: ناباوری، خشم و غم. اصلی‌ترین شخصیت‌های نمایش برانژه (شاه)، مارگریت (همسر اول)، ماری (همسر دوم) و دکتر هستند. برانژه که عمری طولانی داشته و مرگ را فراموش کرده، نمی‌تواند رسیدن به نقطه پایان را بپذیرد. وضعیت او یادآور اروپای بعد از جنگ جهانی دوم است که با مشاهده‌ی نابودی قدرت‌ها در حیرت فرو رفت و متحمل ترسی عمیق شد. لازم به ذکر است که این اثر داستانی غمبار و تراژدیک نیست. طنز زیرکانه‌ی یونسکو جنبه‌ای کمدی به نمایش می‌بخشد و دیالوگ‌ها با وجود معاصر بودن قصه، آثار کلاسیک را به خاطر ما می‌آورند. کتاب شاه می‌میرد نمایشنامه‌ای است درباره‌ی سرنوشت حتمی انسان و وقاری که با پذیرش این واقعیت حاصل می‌شود، تلنگری ضروری اما دوستانه که یادآوری می‌کند نقطه‌ی پایان بیشتر از آنچه تصور می‌کنیم به ما نزدیک است...