
دیگر روزی نیست که اخبار دروغ و جعلی به گوشمان نرسد. در دورانی که خبرها میتوانند کشورها را تا مرز فروپاشی ببرند و برگردانند، انتشار خبرهای فوری از دست خبرگزاریها و روزنامهها خارج شده و حتی ترولها هم میتوانند شایعات را مثل ویروس به جان مردم بیندازند. اما در عصری که بیش از همیشه نیازمند روزنامهنگاریِ تحقیقی و متعهد به حقیقت هستیم، غولهای تبلیغاتی سیلیکونولی منابع درآمدی روزنامهها را نابود کردهاند. با این وضع، شاید قرن بیستویکم دوران پایان روزنامهنگاری باشد.
نیوریپابلیک — مارک زاکربرگ در ماه مۀ ۲۰۱۸ خطاب به گروهی از سردبیران و کارکنان حوزۀ رسانه چنین گفت: «فکر میکنم اخبار برای جامعه و دموکراسی اهمیت فوقالعادهای دارد». گاردین و روزنامۀ خواهرخواندهاش، آبزرور، دو ماه پیش از آن گزارش داده بودند که مؤسسهای تحقیقاتی به نام کمبریج آنالیتیکا که با دونالد ترامپ همکاری میکرده، از فیسبوک بهرهبرداری کرده و کاربران آن را در معرض تبلیغات سیاسیِ شخصیسازیشده قرار داده است. این رسوایی با کاستیها و نقصهای متعدد فیسبوک در نظارت بر جنبههای مختلف پلتفرم خود آشکارا همراستا بود. زاکربرگ پس از آنکه در کنگرۀ آمریکا حاضر شد تا توضیح بدهد این رسوایی چگونه اتفاق افتاده، در پالو آلتو جلسهای با روزنامهنگاران برگزار کرد تا نشان بدهد به آن نوع از روزنامهنگاری که از این رسوایی پرده برداشته باور و اعتقاد دارد. بااینحال زاکربرگ هیچ اشارهای نکرد که فیسبوک چگونه میتواند از این نوع روزنامهنگاری حمایت کند.
یک دهه جنجال و هیاهو باعث شده مطبوعاتی که دیگر مانند گذشته قدرتمند نیستند در برابر حملات سیاسی آسیبپذیر باشند، بهسوی سازشکاریهای اخلاقی سوق …