دکتر «قطبالدین صادقی» را بیشتر به عنوان فیلمنامهنویس، نمایشنامهنویس، مترجم، کارگردان تئاتر و بازیگر سینما و تلویزیون میشناسیم. میگویند آدمها در زمان تماشای یک نمایش تئاتر با حقیقیترین وجه خود روبهرو میشوند؛ پس به ما حق بدهید که برای رسیدن به معنای عمیقتر رابطه با دیگری و رفاقت اصیل، سراغ کارگردان تئاتری برویم که اتفاقا نگاه نافذ و دقیقی به روابط آدمها در کارهایش دارد. ما در عصر یک روز تابستانی، به خانهی آقای صادقی رفتیم تا دربارهی دوستی در حالوهوای تجربههای شخصیاش گپ و گفتی داشته باشیم.
همین اول برای اینکه مسیر گفتوگو را روشن کنیم میپرسم که معنای دوستی برای شما چیست؟
پیش از هر چیز اجازه دهید ۱۲ تعریف دوستی در زبان عربی را برایتان بازگو کنم؛ تعاریفی که دقیقا ۱۲ لایهی دوستی را معنا کرده است. اول «زمیل» است؛ یعنی کسی که فقط با او سلام و علیک میکنید. دوم «جلیس» یعنی کسی که از نشستن کنارش برای مدتی محدود لذت میبرید. سوم «سمیر» یعنی کسی که مکالمهی خوبی با او دارید، او را میشناسید و از چگونگی رفتار او باخبر هستید. چهارمین آن «ندیم» است؛ کسی که همکاسه و همپیالهی شماست و در وقت آزاد با او در تماس هستید. پنجمین آن «صاحب» است؛ کسی که نگران سلامتی شماست. ششم «رفیق» است؛ کسی که میتوانید به او تکیه کنید.
هفتم «صدیق»، یعنی کسی است که رابطهاش با شما را به بهانههای شخصی از دست نمیدهد. هشتم «خلیل» است؛ یعنی کسی که صرف حضورش حال و روحیهی شما را خوب میکند. نهم «انیس» است؛ یعنی کسی که واقعا با او راحتید و با خلقیات هم آشنایید. دهم «ناجی» است؛ مَحرم و کسی که کاملا به او اعتماد دارید. یازدهم «صفیه» است؛ یعنی بهترین دوست شما که او را به بقیه ترجیح میدهید و دوازدهم …
