مهاجرت پدیدهای که برای درک بهتر آن میبایست آمارهای معتبر و مستند را بررسی و تحلیل کرد. شروع مهاجرت در بین نوع انسان و جوامع بشری دارای یک تاریخ و مبدا روشن نیست و به همین دلیل آنچه متداول است مقایسه علل، عوامل، فاکتورهای رشد، نقش محیط و جامعه و حکومتها، تصمیمات فردی یا جمعی، دلایل شخصی مانند دانش، وابستگیهای مذهبی، فرهنگی، سیاسی و خانوادگی و... بین دو بازهی زمانی است. در این مقاله آمارهای مستند سازمان ملل و بخشهای متعلق به آن مانند کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در حد فاصل سالهای ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی و ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ شمسی از منابع داخل کشور مبنا قرار گرفته است.
از منظر بینالمللی، مهاجرت به دو نوع اجباری و انتخابی تقسیم میشود. مهاجرت اجباری محصول جنگ و نزاعهای داخلی، منطقهای، حکومتی یا بلایای طبیعی مانند زلزله، فوران آتشفشان، سونامی و... است و به شخصی که به دلایل مذکور، ناخواسته و بدون تصمیم قبلی زیستگاه یا وطن خود را ترک میکند پناهجو گفته میشود.
در پایان سال ۲۰۲۳، حدود ۳/۱۱۷ میلیون نفر در سراسر جهان به دلایل فوق آواره شدند که نسبت به سال ۲۰۲۲ افزایش هفت درصدی را داشته است. بر اساس دادههای کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل تخمین زده میشود که آوارگی اجباری تا پایان آوریل ۲۰۲۴ احتمالا از ۱۲۰ میلیون نفر فراتر خواهد رفت. در حال حاضر از هر ۶۹ نفر جمعیت جهان یک نفر به اجبار آواره شده است که این آمار رشد سه برابری را نسبت به یک …
