لورا کیزل وقتی فقط شش سال داشت باید به برادر نوزادش غذا میداد، پوشک او را عوض میکرد، شبها برایش لالایی میخواند و روزها از او مراقبت میکرد. مادر آنها شدیداً به هروئین معتاد بود و عملاً لورا مادرِ برادرش شده بود. اما او تنها نمونه از بچههایی نیست که از کودکی نقش پدر یا مادر را ایفا میکنند. واگذاری مسئولیت مراقبت از دیگران به کودک میتواند برای همهٔ عمر او را درگیر کند.
آتلانتیک — افرادی که در کودکی ناچارند مسئولیت خواهر و برادرها یا والدین خود را بر عهده بگیرند در بزرگسالی به مراقبتکنندگانی بیاختیار [۱] تبدیل میشوند.
لورا کیزل، وقتی شش سال بیشتر نداشت، برای برادر نوزاد خود نقش مادر را بازی میکرد. گهوارهٔ برادرش دقیقاً کنار تخت او قرار داشت، بهطوری که وقتی نوزاد نیمهشب گریه میکرد، این لورا بود که او را بغل میکرد و برایش لالایی میخواند تا به خواب برود. لورا میگوید که هر روز مسئول عوضکردن پوشک برادر نوزاد خود بود، و باید مطمئن میشد که غذا خورده است یا نه. او به یاد میآورد که در بیشترِ دوران کودکی خود، دورهای که مادرش بهشدت درگیر اعتیاد به هروئین بود، از برادرش نگهداری میکرده است.
کیزل میگوید از زمانی که به یاد دارد باید از خودش مراقبت میکرده، برای خودش غذا آماده میکرده، لباس میپوشیده، و خودش را سرگرم میکرده است. به خاطر میآورد که در مدرسه کودکی عبوس و گوشهگیر شده بود که بیشتر وقتها موهایش کثیف و نامرتب بود.
دوران تاریکی بود که با عصبانیتهای خشونتآمیزِ مادرش حتی سیاهتر هم میشد. کیزل، که حالا یک نویسندهٔ مستقل ۳۸ساله است، میگوید: «مادرم هر وقت خمار بود عصبانیتش را سر من خالی میکرد. من ضربهگیر یا سپر بلای برادر کوچکترم (که خیلی بیدفاعتر از من …
