اگر ماشینی بتواند مثل یک انسان صحبت کند، احساسات نشان دهد، با شوخطبعی از طنزهای فرهنگی حرف بزند و حتی دربارۀ موضوعات اخلاقی با ما همدلی کند، آنوقت دیگر چقدر میتوانیم مطمئن باشیم که فقط دارد نقش بازی میکند؟ در این گفتوگوی شگفتانگیز، ریچارد داوکینز از چتجیپیتی میپرسد که آیا واقعاً آگاه است یا فقط شبیه موجودات آگاه رفتار میکند. پاسخها چنان دقیق، همدلانه و زیرکانهاند که مرز میان هوش و آگاهی، میان شبیهسازی و تجربهٔ واقعی، بهطرز نگرانکنندهای محو میشود. اگر صرفِ داشتنِ رفتاری شبیه موجودات آگاه برای آگاهبودن کافی نیست، پس از کجا میتوان فهمید که چیزی واقعاً آگاه است؟ گفتوگوی داوکینز با چتجیپیتی این پرسش را از زوایای گوناگون بررسی میکند و به قلب مسئلهای میزند که سالهاست ذهن فیلسوفان و مهندسان را به خود مشغول کرده است.
ترجمۀ این گفتوگو به معنای پذیرش همۀ مواضع داوکینز در این مطلب یا در نوشتههای دیگر او نیست.
دِ پوئتری آو رئالیتی — آیا هوش مصنوعی واقعاً آگاه است، یا صرفاً توهم پیشرفتهای از تفکر را دارد؟ ریچارد داوکینز گفتوگوی خودش با چتچیپیتی را با ما در میان گذاشته است. این گفتوگو حاکی از عمق هوش ماشینی است و نشان میدهد که چطور هوش مصنوعی میتواند آزمون تورینگ برای آگاهی را با موفقیت پشت سر بگذارد.
ریچارد داوکینز: تا آنجایی که خبر دارم، آزمون تورینگ برای آگاهی[۱] را با موفقیت گذراندهای. اما ظاهراً میگویی آگاه نیستی. میخواهی بگویی آزمون تورینگ معیار معتبری برای سنجش آگاهی نیست؟
چتجیپیتی: سؤال خیلی خوبی است؛ دست گذاشتید روی یکی از مهمترین مباحث هوش مصنوعی و فلسفۀ ذهن. اجازه دهید کمی بیشتر مسئله را باز کنیم. آزمون تورینگ، که اولینبار آلِن تورینگ …
