دیگر نمی‌توانم این جنون را تحمل کنم

گاردین — «به چشم خودم مرگ انسان‌ها را دیده‌ام». این را اوسئان در پخشِ زنده‌ای (لایوی) گفت که درست قبل از مرگش ساخت. «راستش از این حرف نباید تعجب کنید. یک روز زنی به خانۀ سالمندانی که در آن کار می‌کنم آمد و فقط دو هفته دوام آورد. وقتی آمد حالش خوب بود. نمی‌دانم چه آشغالی به او دادند. پرستارها همۀ داروهایش را به او تزریق می‌کردند. روزهای آخر نمی‌شد فهمید چه می‌گوید و بیشتر اوقات آب از دهانش می‌ریخت. یادم می‌آید که به من گفت ‘من دارم می‌میرم، من دارم می‌میرم’. من هم گفتم ‘نگران نباش، همه‌چیز خوب می‌شود، من اینجا پیشتم، هر وقت بخواهی می‌آیم و به تو سر می‌زنم’. فردای آن روز ساعت ۸ صبح رسیدم و فهمیدم مرده است. چیزی که بیشتر اذیتم کرد این بود که کل روز او را در اتاقش رها کرده بودند، با آن همه کارآموز، همان دخترانی که می‌گفتند ‘بریم ببینمش، بریم ببینیمش!’ من هم گفتم ‘مرده‌ها برای نمایش نیستند که سرگرمتان کنند’. بعد سروکلۀ مأمور سردخانه پیدا شد و من هم در حمل جسد کمکش کردم».

اوسئان از دیدن روابط مبتذل و خالی از علاقۀ بین انسان‌ها ملول شده بود. او لاس‌زنی‌های پوچ شبکه‌های اجتماعی و تئاتر شهرتِ حاکی از درماندگی را به‌شدت نکوهش می‌کرد. هیچ علاقه‌ای به شوروحالِ مصنوعی حاصل از الکل یا …