از همان اولین نمونههای واکسیناسیون در جهان، واکسن مخالفان پرشوری داشته است. به تناسب وضعیت، آنها واکسیناسیون را شرورانه، خطرناک، بینتیجه یا فریبکارانه میدانستند. دوریت رایس و جاناتان هاوارد، که یکی استاد بلندمرتبۀ حقوق است و دیگری پزشکی متخصص، در این مقاله به مهمترین استدلالهایی پرداختهاند که مخالفان واکسیناسیون مطرح میکنند و نشان میدهند الگوی کار این جنبش فکری، چگونه است و هر جا که سخنان آنها گوش شنوایی پیدا کرده، چه مشکلاتی به وجود آمده است.
کتاب شبهعلم: توطئه علیه علم، فصل هشتم — پیش از شروع بحث، خوب است سه نکته را روشن کنیم.
واکسنها، اگر نگوییم کاملاً، بسیار قابل اطمینان هستند.
مرور سیستماتیک امنیت واکسنها در سال ۲۰۱۴ نشان داد با اینکه «شواهد حکایت از ارتباط برخی واکسنها با حوادث ناگوار جدی دارد ... این حوادث بسیار نادرند».
واکسنها از بروز صدها میلیون بیماری جلوگیری کرده و بشر را از رنج بیمورد و مرگهای بیشمار رهانیدهاند.
پژوهشی که در دانشگاه پیتسبرگ صورت گرفته و در سال ۲۰۱۳ منتشر شده نشان میدهد تنها در آمریکا از سال ۱۹۲۴ واکسنها جلوی بیش از صد میلیون مورد بیماری مُسری جدی را گرفتهاند. مطالعهای دیگر تخمین زده که واکسنها مانع بیست میلیون بیماری و مرگ نابهنگام ۴۲ هزار کودک در سال ۲۰۰۹ شده است.
واکسنها موجب صرفهجویی مالی فراوان میشوند.
نتیجۀ تحلیل اقتصادی واکسنها در سال ۲۰۱۴ میگوید واکسنها، در مورد کودکان زادۀ سال ۲۰۰۹، منجر به «۵/۱۳ میلیارد دلار صرفهجویی در هزینههای مستقیم و ۸/۶۸ میلیارد دلار صرفهجویی در هزینههای اجتماعی» شده است.
با توجه به این موارد، مخالفت با واکسن، مثل مخالفت با نور خورشید و آب، غیرعقلانی است. بااینحال، از ۱۷۹۶ که ادوارد …
