وقتی چهار عروسی و یک تشییعجنازه اکران شد، صنعت فیلم بریتانیا هنوز تحت تأثیر رگیابی یا قطاربازی (ساخته دنی بویل- محصول ۱۹۹۶) قرار نگرفته بود و تا حد زیادی به سهم اطمینانبخش درامهای دوره مرچنت-آیوری وابسته بود. چهار عروسی و یک تشییعجنازه دمی غیرمنتظره از هوای روحبخش کمدی بود که به سینمای بریتانیا جان تازهای بخشید- نهفقط به این دلیل که با رگباری از کلمات «ف» دار آغاز میشد؛ چراکه یک فیلم معاصر بریتانیایی تمامعیار بود و واقعاً حس معاصر داشت- البته با سبک و سیاقی کاملاً متفاوت با سینمای رئالیستی طبقه کارگر مایک لی یا کن لوچ. هرچند فضای خاص و دنج زندگی طبقه متوسط رو به بالا در چهار عروسی... ارتباط کمی با زندگی روزمره در بریتانیای دهه۹۰ داشت، اما فیلم بهواسطه حسن بزرگ اما ساده بسیار خندهدار بودنش، به پدیدهای در …
ویژه مشترکین بینهایت
چهار عروسی و یک تشییع جنازه
Four Weddings and a Funeral
۵ دقیقه مطالعه
این نوشته را پسندیدی؟
اطلاعات چاپ
این نوشته در شمارهٔ ۱۴ مجلهٔ همشهری ۲۴ (دی ۱۴۰۳) منتشر شده است.