دو استاد دانشگاه، وقتی رواج روزافزون توصیههای خودیاری را میدیدند، تصمیم عجیبی گرفتند: آنها با هم قرار گذاشتند که، یک سال تمام، خودشان را وقف پیروی از دستورالعملهای خودیاری کنند. از تمرینهای تقویت حافظه بگیرید تا ورزش و مدیتیشن و شیوههای عجیبوغریب دورکردن انرژیهای منفی. آنها تجربهشان از این یک سال را در کتابی خواندنی و تحسینشده منتشر کردند. کتابی که در آن ماجراجویی و طنز با تأملات آکادمیک و مشکلات دردناک شخصی جمع شدهاند.
لسآنجلس ریویو آو بوکس — دوست دارم این نوشته را با یک اعتراف شروع کنم. در آغاز سال ۲۰۱۸، تصمیمی برای سال جدید گرفتم: با دوستانم بیشتر و بهتر در تماس باشم. برای من، یعنی آمریکاییای خارجنشین که در لندن زندگی میکند، پیش میآید که ماهها بگذرد اما با عزیزترین آشنایانم در گوشهوکنار دنیا حرف نزنم. حالا که نوزادی دارم و اقامت دائم انگلستان را گرفتهام، باید این وضع را عوض کنم. و متعهد شدهام که این اتفاق بیفتد. ولی فوریه به مارس رسید، و علیرغم موفقیتهای اولیهام، میدیدم که ارادهام رنگ میبازد.
صدالبته این هم ادامهٔ آن فهرست طولانی از کارهایی است که با شور و شوق آغاز میشوند: از کاهش وزن، تا یادگیری آشپزی، تا بیشتر بیرونرفتن، تا دستبرداشتن از الکل. قبول دارم که در برخی از اینها موفقتر از بقیه بودهام، و بهاستثنای ماجرای الکل، اکثرشان مثل برفی که در چشمهٔ بهاری آب میشود از میان رفتهاند. این ناکامیها نهتنها افسردهام نمیکنند، بلکه بهنحو غریبی مایهٔ خوشبینیام میشوند: نشانم میدهند که گرچه سنم بالا میرود، توانم برای تغییر و امتحان چیزهای جدید هرگز از بین نمیرود.
ولی امسال تصمیم سال جدیدم فشار و ضرورت بیشتری داشت. تکیهگاهم فقط قدرت اراده …
