تایم — آیا توجه کردهاید که چگونه بهمحض اتخاذ تصمیمات همیشگیمان در سال جدید با غرور و تکبر به ناکامی در پایبندی به آنها میبالیم و درواقع احساس آرامش و حتی لذتی پنهان را به همراه آن تجربه میکنیم؟ ما در آشفتگی لذتبخش ایام تعطیلات، یعنی وقتی که به پایان سال نزدیک میشویم و در آستانۀ سال جدید هستیم، با بیشرمی، خوشحالی و گوشهکنایۀ فراوان به خود از همه چیز چشم میپوشیم. با خنده به خود میگوییم «میخوام امسال کمتر الکل بنوشم یا سیگار رو ترک کنم. اما خودمونیم، کی رو گول میزنم؟ هیچوقت قرار نیست چنین اتفاقی بیفته!». ما بهخوبی میدانیم که هنگام صبح و با بهپایانرسیدن جشنِ سال نو، عقلمان سر جایش باز خواهد گشت. ولی فعلاݧݧݧݧݧݧً تا بتوانیم، با بیقیدی، سرگرم بازیِ آخر سال میشویم.
تصمیمات مبهم یا غیرواقعبینانۀ دم دستمان در سال جدید ناکام میمانند چون قرار است ناکام بمانند. زیرا این تصمیمات تاحدی با خنده و شوخی …
