نیویورکر — در پاییز ۲۰۱۶ -همان سالی که بر اساس آمار هشتاد درصد بزرگسالانی که به اینترنت دسترسی داشتند از رسانههای اجتماعی استفاده میکردند- مقالهای را در ستون دیدگاه مجلۀ تایمز منتشر کردم و این تصور عمومی را زیر سؤال بردم که برای موفقیت در بازار کار باید برندی قوی در رسانههای اجتماعی بسازید. در آنجا نوشتم «من فکر میکنم این کار غلط و نسنجیده است. در اقتصاد سرمایهداری، بازار به چیزهای کمیاب و ارزشمند پاداش میدهد. و استفاده از رسانههای اجتماعی قطعاً چیز نادر یا ارزشمندی نیست». من اشاره کردم که کارکنان شرکتهای دانشبنیان در عوض زمان خود را صرف توسعۀ مهارتهای مفید و هدفمندی کنند که آنها را در رشتههای منتخبشان متمایز و برجسته میسازد. این مقاله با آن عنوان جنجالبرانگیزی که سردبیران برایش انتخاب کرده بودند حسابی گل کرد: «شبکههای اجتماعی را کنار بگذارید. شاید شغل شما به این بستگی دارد». این نوشتار آن روزها حتی در صدر فهرست «بسیار ایمیلشدهها» در روزنامۀ تایمز قرار گرفت.
اما خیلی زود سروصدای مخالفان را بلند کرد. سیبیسی از من دعوت کرد تا در یک برنامۀ رادیویی ملی در مورد این مقاله بحث کنم. هنوز چیزی از این برنامه نگذشته بود که مجری غافلگیرم کرد و دو مهمان اعلامنشدهای را وارد بحث نمود که وظیفۀ اصلیشان حمله به ایدههای من بود. یکی از اساتید برجستۀ ارتباطات هم دستبهایمیل شد تا من را به مناظره بکشاند. مهمتر از همه، تایمز طی اقدامی غیرمعمول با تأخیر دوهفتهای پاسخی به ستون دیدگاه منتشر کرد با این عنوان که «رسانههای اجتماعی را رها نکنید. بلکه آن را برای شغل خود به کار بگیرید». این پاسخ را پاتریک گیلولی، مدیر ارتباطات دیجیتال و رسانههای اجتماعی سایت شغلیابی مانستر، …
