فرزندتان به بهترین مدرسهٔ ممکن نمیرود؟ خودتان بهترین ماشین را سوار نمیشوید؟ خانهتان در بهترین جای ممکن نیست؟ اگر آری، پس احتمالاً زندگی برایتان جهنم است. اما آفرام آلپرت میگوید این ربطی به مدرسه و ماشین و خانه ندارد، بلکه از یک امید خیالی آب میخورد، امید به اینکه باید بهترین چیزها را برای زندگی فراهم کنیم. کافی است به چیزهایی قانع شویم که فقط «به اندازهٔ کافی» خوب و مناسباند. آنوقت چشم باز میکنیم و لذتی فراتر از تصورمان را تجربه خواهیم کرد.
نیویورک تایمز — حضور الگوهای ایدئال شکوه و عظمت در میان طیفهای مختلف سیاسی آمریکا بهطور واضح نقشآفرینی میکند. طرفداران شعار «جامعهٔ باشکوهِ» لیندون جانسون، و باورمندان به شعار «عظمت و شکوه را دوباره به آمریکا برگردانیم» از رونالد ریگان و دونالد ترامپ، ممکن است اندیشهٔ خود را متفاوت بدانند، اما تفاوت در تعریفشان از عظمت است و نه در نفسِ ارزشمندی آن. در هر دو شعار، و همچنین در اغلب دیگر شعارهایی که دربارهٔ تصور آمریکا از خودش است، این امر دیده میشود.
انگیزهٔ عظمت و شکوه همچنین سبب متحدشدن پیروان فلسفی نظریههای اخلاق غربی گوناگون و متفاوت است: ارسطو ما را به صرفکردن زندگی در راه جستوجوی برترین سعادت میخواند. کانت قاطعانه معتقد به قانونی اخلاقی بود، تا حدی که حتی گمان نمیکرد توسط ما انسانهای فناپذیر …
