اگر بگویید «ماست سفید است»، ژیژک یک کتاب پانصدصفحهایِ غیر قابل فهم مینویسد تا با حرفتان مخالفت کند. اما از آن طرف هم، اگر ژیژک بگوید «ماست سفید است»، مطبوعات پر میشود از مخالفتِ چپها و راستها، محافظهکارها و لیبرالها و تقریباً همه و همه. ژیژک جنجالیترین فیلسوف زندۀ دنیاست و با این حال ادعا میکند هیچ چیز نمیگوید جز چیزهای خیلی معمولی. او در این گفتوگو دربارۀ کتابها، ایدهها و زندگیاش حرف میزند.
جِیاستور دیلی — اسلاوی ژیژک فیلسوف، منتقد فرهنگی و روانکاو لکانیِ اهل اسلوونی است. او سخنران و نویسندهای پرکار است و بیش از همه به بیان نکتههای نغز و تأملبرانگیز دربارۀ سیاست و فرهنگ معاصر شهره است، نکتههایی که ظاهراً تمامی ندارند.
ژیژک آنقدر محبت داشت که از خانهاش در لیوبلیانا [پایتخت اسلوونی] به چندتایی از پرسشهای من دربارۀ شیوۀ درستِ فهم ایدههایش پاسخ دهد. با توجه به اینکه سبک او اینطور است که به موضوعات مختلفی میپردازد، در کنار حرفهایش فهمیدم که چرا عاشق جوکهای ناجور است، چرا وظیفۀ فلسفه فاسدکردن جوانان است، و چرا مردی که زمانی «خطرناکترین فیلسوف غرب» نام داشت حالا هدفی بسیار متعادلتر در پیش گرفته است.
مایک بولاژفسکی: بهترین متنی که میتوان برای فهمیدن آثار شما مطالعه کرد چیست؟
اسلاوی ژیژک: با اینکه چند کتابی برای فهم این زمینۀ فلسفی وجود دارد، شاید اولین کتابِ دوست و همکارم النکا زوپانچیچ دربارۀ لکان و کانت، با عنوان اخلاقیات امر واقعی [۱]، در صدر آنها قرار بگیرد.
اما به این هم بستگی دارد که منظور شما چه نوع نوشتهای باشد، چون روشن است که من در حدود یک دهۀ گذشته دو نوع متن نوشتهام: از یک طرف، کتابهای فلسفیتر هستند، معمولاً دربارۀ هگل، اندیشۀ پساهگلی، …
