
آمریکاییها هرگز خودشان را برای زنده دستگیرکردن صدام آماده نکرده بودند. بهزعم آنها بدیهی بود که صدام خودکشی میکند، اما نمیگذارد دستگیرش کنند. وقتی صدام زنده دستگیر شد، هیچکس نمیدانست چهکار کند. پس از یک هفته سردرگمی جان نیکسون، تحلیلگر سی.آی.ای، مأمور بازجویی میشود، اما به او دستور میدهند دربارۀ تروریسم از صدام سؤال نپرسد. چیزی راجع به تروریسم پرسیده نشود؟ مگر اصلاً بهخاطر همین امر اینجا نیستند؟ نیکسون ناامید میشود، اما درمییابد که این فرصتی است تا بدون نگرانیهای مرسومِ اطلاعاتی بر شخصیت و پیشینۀ صدام تمرکز کند. کتاب گفتوگو با رئیسجمهور پر از روایتهای دستاول نیکسون است از دیدارهایش با دیکتاتور عراق.
لسآنجلس ریویو آو بوکز — ژانر جنگ عراق چیست؟ صدها کتابی که در ۱۵ سال اخیر دربارۀ این موضوع نوشته شدهاند چه نقطۀ اشتراکی دارند؟ شاید ابتدا روایتهای مختصری بخوانید از سربازان و دربارۀ سربازان، داستانهای مردان و چند زنی که هم در میدان جنگ و هم پس از بازگشت به وطن میکوشیدند تا جان و منزلت خود را حفظ کنند. شاید هم مطالب گیرای جغرافیای سیاسی نوشتۀ روزنامهنگاران و مورخان را برگزینید، از هزارتوهای ایدئولوژی، قدرت و پول.
در این ژانر در حال گسترش، کتاب جان نیکسون به نام گفتوگو با رئیسجمهور بهنوعی منحصربهفرد است، چون بیش از هر چیز به یک کمدی کاری شباهت دارد. «تکتیرانداز آمریکایی»(۱) و «سی دقیقه پس از نیمهشب»(۲) را فراموش کنید؛ شاید شبیهترین مورد به داستان نیکسون از ملاقاتهایی که به ناکجا کشانده میشوند و ناظرانی که نسبت به یکدیگر دچار سوءتفاهم میشوند سریال «اداره»(۳) باشد.
معناباختگی بوروکراتیک از همان ابتدای ماجرا آغاز شده و همینطور بیشتر میگردد. در سال ۲۰۰۳، …