من راه علی محمد هستم‌

من راه هستم

به من جاده، گذرگاه، معبر، طریق، سبیل و صراط هم می‌گویند.

ابتدا و انتها دارم. ا زمن عبور می کنند و به مقصد می‌رسند. کسی که از من می‌گذرد رهرو نام دارد. عبور از من موجب رسیدن به مقصد می‌شود. توقف در من جایز نیست. مستقیم و غیرمستقیم دارم. گاهی آسان و گاهی هم دشوار می‌شوم. صبوری و پشتکار موجب گذر موفق از من می‌شود. اگر طولانی باشم رونده‌ام باید با خود توشه بردارد. کم نبوده‌اند کسانی که به خاطر نداشتن ره توشه به پایان من نرسیده‌اند. عبور …