شهر سرکش، کتاب جدید مایک راپورت، گزارش خیرهکنندهای از کانونهای شکلگیری رادیکالیسم سیاسی در شهرهای پاریس، لندن و نیویورک است. راپورت شرح میدهد که چطور تراکم جمعیت، انتقال سریع اخبار و اطلاعات، و امکان گردهماییِ فوری موجب میشود تا برخی مکانهای خاصِ شهریْ قابلیت آن را پیدا کنند که جرقۀ انقلابهای ویرانگر را روشن کنند، یا طرحهای سیاسیای را پیشنهاد دهند که به مخیلۀ هیچ کس نمیرسد.
نیشن — تاریخِ انقلابْ جهانی شده است. امروز تاریخنگاران راهی ندارند جز حساسیت نشاندادنِ جدی به اینکه چطور جریانِ جهانیِ سرمایه، کالا، مردم، و ایدهها به اوضاع و احوال محلی شکل میدهند. این فهم اکنون آنان را به تألیف مجموعهای از آثار شایان توجه رهنمون کرده است که نشان میدهند چگونه نیروهایی مشابه در گذشته توانستهاند دولتها و امپراتوریها را در معرض فشارهایی عظیم قرار دهند، فشارهایی که به بحرانهای انقلابی بالقوه انجامیدهاند. در تاریخِ رخدادهایی مثل انقلاب فرانسه و روسیه همیشه ابعاد جهانی مورد توجه قرار گرفته است، اما کارهای متأخر بر اهمیت بسیار زیاد این ابعاد تأکید کردهاند. برای مثال اثر تازهمنتشرشدۀ جاستین دو ریوج، انقلاب علیه امپراتوری [۱]، انقلاب آمریکا را نتیجۀ مجادلهای درونی میانگارد که در امپراتوری جهانگستر بریتانیا بر سر شکل مرجح این امپراتوری در گرفته بود. مورخ فرانسوی، پییر سرنا، پیشنهاد کرده است که به انقلاب فرانسه همچون یک فصل از کشمکشی طولانی بنگریم که در سراسر تاریخْ میان نخبگان و مردمی که تحت انقیاد آنان قرار داشتند جریان داشت، کشمکشی که هم در مستعمرات خارجی و هم در «مستعمرات داخلی» در کار بود.
کتاب شهر سرکش: پاریس، لندن و نیویورک در عصر انقلاب اثر درخشان، جذاب و …
