کتاب سه نگاه

کتاب سه نگاه نوشته فرانک جمشیدی و علیرضا کمری است. این کتاب به برخی از مسئله‌های موجود در سه ساحت فرهنگ، روایت و پژوهش جنگ، دفاع مقدس می‌پردازد. کتاب سه نگاه را انتشارات سوره مهر منتشر کرده است. 

درباره کتاب سه نگاه

این کتاب شامل هجده گزارش است که آثار دفاع مقدس را در سه ساحت بررسی می‌کند. بخش اول به فرهنگ یعنی زبان، ادبیات و هنر می‌پردازد. بخش دوم روایت است که به خاطرات و تاریخ دفاع مقدس می‌پردازد و بخش سوم پژوهش جنگ به آسیب‌ها و بایدها و نبایدهای پژوهش جنگ می‌پردازد.

این کتاب به تمام کسانی که می‌خواهند در زمینه دوران دفاع مقدش پژوهش کنند و یا اطلاعات جامعی درباره آن به دست آورند کمک می‌کند.

خواندن کتاب سه نگاه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام پژوهشگران علوم انسانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سه نگاه

زبان فارسی که در مجموعه زبان‌های ایرانی از گستره و سابقه‌ای درخشان و کهن و کارا برخوردار است، در ادوار سه‌گانه خود؛ یعنی دوره باستان، میانه و نو، تأثیر و نقشی بسزا و ماندگار در گذشته و حال فرهنگ بشری ایفا کرده است. درنگی بر کتیبه‌های بازمانده و الواح و اسناد مکشوفه به زبان پارسی باستان و تحقیقاتی که در این زمینه تاکنون به انجام رسیده است، روشنگر این حقیقت می‌تواند بود.

دوره میانی زبان فارسی (قرون سوم تا هشتم میلادی)، دنباله تحول و باروری این زبان را نشان می‌دهد؛ دوره‌ای که عمده آثار (دین بهی) بدان نگاشته آمده است.

در دوره سوم، که پس از ظهور اسلام و رواج و قبول آن در ایران آغاز گشت، زبان فارسی روح و جانی تازه یافت و از چنان شکوه و قابلیتی برخوردار شد که در نقل و نشر فرهنگ و تمدن اسلامی، زبان دومْ دین اسلام خوانده و دانسته شد و در طی قرون متمادی سرزمین‌های وسیعی را از قسطنطنیه در غرب تا کلکته و بلاد ترکستان چین در شرق دربرگرفت. اساساً گروش ساکنان سرزمین شبه قاره هند به دین مبین اسلام از طریق زبان فارسی صورت پذیرفت. در واقع خدمتی که این زبان به عالم اسلام کرده، قطعاً از نقش و تأثیری که زبان عربی داشته، کمتر نبوده است.

راز پایداری و پویایی زبان فارسی را در این دوره طولانی و پر فراز و نشیب، در روشنی و سادگی و شیرینی و شیوایی آن باز می‌باید جست و هم در محتوا و موضوعی که این زبان حامل و حاوی آن بوده است. بدین جهت، چنان‌که صاحب‌نظران اظهار کرده‌اند، معارف فراهم‌آمده به این زبان را که در آثار حکیمان، عارفان و ادیبان جلوه وجود یافته است، نمی‌توان به زبان و سخنی دیگر ترجمه و تحویل کرد و لامحاله برخورداری و استفاده از این ذخایر غنی و بی‌مانند، جز به ادراک این زبان و آگاهی بر زوایای رازآمیز و لطیف و دقیق آن ممکن نتواند بود.

سرگذشت عبرت‌انگیزی که این زبان در یک قرن و نیم اخیر در مواجهه با زبان‌های اروپایی داشته به راستی مایه اندوه و تأمل فراوان است. آنچه در نتیجه سیطره دولت استعماری انگلیس در مبارزه با اسلام در هند، از طریق تحقیر و تضعیف زبان فارسی رفته است، نیازی به بازگفت در این مجال ندارد. سیاست فارسی‌ستیزی که به تحریک بیگانگان، مع‌الاسف از جانب برخی از کشورهای پیرامونی و عرب‌زبان آغازیدن گرفته است، ضرورت هشیاری و اهتمام مضاعف مسئولان و آگاهان به این مهم را طلب می‌کند. به نظر می‌رسد، تنگ کردن دامنه آشنایی و کاربرد زبان فارسی، به قصد ناهم‌زبانی مردم سرزمین‌هایی بود، که در دورانی نه‌چندان دیر و دور، با مدنیت‌ها و حکومت‌های متعدد، تحت لوای اسلام همدل و هم‌رأی بوده‌اند، تا مبادا هم‌زبانی، اسباب دسیسه‌ای شود که همدلی مسلمانان را برآشوبد.