کتاب مثنوی معنوی

مولانا جلال‌الدین محمد بلخی(مولوی)، (۵۸۶خ -) شاعر و عارف نامی ایرانی است. مهمترین و بزرگترین اثر او، «مثنوی معنوی» یا «مثنوی مولوی» نام دارد که در قالب مثنوی سروده شده و نزدیک به ۲۶ هزار بیت است. مثنوی، اثری «داستان‌محور» است و آموزه‌های اخلاقی و عرفانی مورد نظرش را در قالب داستان‌ها بیان می‌دارد. مثنوی در دوران‌های گوناگون تا به امروز، همواره دیدگاه‌های متفاوتی را در میان بزرگان مذهبی، عرفانی و ادبی برانگیخته است. این کتاب به چندین زبان زنده دنیا ترجمه شده است. مولانا، به عنوان یکی از بزرگترین سرایندگان فارسی‌زبان، شخصیتی جهانی است. بخش آغازین مثنوی که به «نی‌نامه» نیز معروف است، از دیباچه‌های نامور ادب فارسی به شمار می‌رود: بشنو این نی چون شکایت می‌کند از جدایی‌ها حکایت می‌کند کز نیستان تا مرا ببریده‌اند در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش ....