کتاب بزبیاری

«بزبیاری» نوشته علیرضا انجیلی(-۱۳۴۳)، شامل هشت داستان واقعی است که در قالبی طنز گونه و انتقادی گنجانده شده‌است. در این داستان‌ها در واقع یک رویه و جریان غلط در اجتماع امروزی مورد انتقاد قرار می‌گیرد، بخشی از داستان «لوک خوش‌شانس» را می‌خوانید: نمی‌دونم شما لوک خوش شانس رو می‌شناسید یا نه؟ اون یک کابوی زرنگ، ماجراجو و طرفدار نظم و قانونه که مرتب در حال مبارزه با تبهکارها و راهزن‌هاست وبه این دلیل بهش خوش‌شانس می‌گن که همیشه ازمیدون مبارزاتش با خلافکارها موفق و سربلند بیرون میاد. در اداره ما هم چند وقتی بود میون کارمندا، سرو کله یه آدم لاغر اندام، با ریش و سیبیل بور و چشمانی آبی پیدا شده بود که هنوز از راه نرسیده تونسته بود، علاوه بر سمتی که داشت، پست ریاست روابط عمومی رو هم از چنگ رئیس قبلی اون که اتفاقاً جوون زحمت کشی هم بشمار می‌اومد در بیاره. هنوز تعجّب ما از این موضوع تموم نشده بود که دیدیم بلافاصله به این آغا خونه سازمانی دادن وبه جای یه کولر، دو کولر براش نصب کردن و در همه جلسات رسمی واختصاصی که در پشت درهای بسته تشکیل می شد واصولا ارتباطی هم با روابط عمومی نداشت شرکتش دادن واز اون جالب تر اینکه برای این کارمند پیمانی و غیر رسمی که هنوز چند ماهی بیش نبود که از شهر محل خدمت قبلیش به اداره کل شهر ما منتقل شده بود و کل سوابق خدمتیش هم رو هم رفته، به کمتر از پنج سال می‌رسید، پیشنهاد تصدی پست ریاست یک قسمت تخصصی رو نمودن. البته این پیشنهاد آن چنان مفتضحانه مطرح شد، که مقامات مسئول در وزارتخانه هم از ترس آبروی خود موقتاً با آن پیشنهاد موافقت نکردن!... اما به هر حال حضور همه جانبه او در عرصه‌های مختلف اداری چه مربوط و چه نامربوط به شدت به چشم می‌آمد. سرازیر شدن سیـل توجهـات و کرامات مدیر کل و معاونش و شانس و اقبالی که به ایشون رو آورده بود،