کتاب اتی خان پسر خورشید

کتاب اتی‌خان پسر خورشید نوشته‌ی مرتضی باوفا روایتی داستانی از زندگی، خاطرات و تجربه‌های نویسنده در بستر وقایع اجتماعی و تاریخی ایران است. این اثر با نگاهی به گذشته، به‌ویژه دوران جنگ تحمیلی و دفاع مقدس، تلاش می‌کند فراز و نشیب‌های زندگی یک نسل را از کودکی تا بزرگسالی به تصویر بکشد. نویسنده با زبانی صمیمی و روایتی خودمانی، خاطرات تلخ و شیرین، دغدغه‌ها، ترس‌ها، امیدها و روابط خانوادگی و اجتماعی خود را بازگو می‌کند. کتاب در قالب داستانی بلند، با ترکیب واقعیت و تخیل، به موضوعاتی چون خانواده، فقر، مهاجرت، دوستی، مرگ، ایمان و هویت می‌پردازد و تصویری ملموس از زیست اجتماعی و فرهنگی دهه‌های گذشته ارائه می‌دهد. انتشارات نامه مهر آن را منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اتی خان پسر خورشید

اتی‌خان پسر خورشید اثری داستانی با محوریت خاطرات و زندگی‌نامه‌ی نویسنده، مرتضی باوفا، است که در بستری از وقایع اجتماعی و تاریخی ایران روایت می‌شود. کتاب با نگاهی به دوران کودکی و نوجوانی نویسنده آغاز می‌شود و به تدریج وارد سال‌های جنگ تحمیلی و دفاع مقدس می‌شود. ساختار کتاب مبتنی بر روایت اول‌شخص است و نویسنده با صداقتی ملموس، تجربه‌های شخصی، خانواده، دوستان و محیط اجتماعی خود را بازگو می‌کند. در این میان، خاطرات جنگ، مهاجرت، فقر، مرگ عزیزان و دغدغه‌های روزمره با جزئیات و حس‌وحال خاصی به تصویر کشیده شده‌اند. کتاب اتی‌خان پسر خورشید نه‌تنها به روایت خاطرات جنگ و دفاع مقدس می‌پردازد، بلکه به زندگی روزمره، روابط خانوادگی، سنت‌ها و تغییرات اجتماعی نیز توجه دارد. نویسنده با استفاده از زبان محاوره‌ای و طنز ظریف، فضای صمیمی و نزدیکی ایجاد کرده است. در کنار روایت‌های تلخ و دردناک، لحظات شیرین و طنزآمیز نیز جایگاه ویژه‌ای دارند. این اثر تصویری از یک نسل و جامعه را ارائه می‌دهد که درگیر تحولات بزرگ تاریخی و اجتماعی بوده‌اند و تلاش می‌کند ارزش‌ها، باورها و دغدغه‌های آن دوران را ثبت کند.

خلاصه داستان اتی خان پسر خورشید

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان اتی‌خان پسر خورشید با روایتی از سال‌های جنگ تحمیلی آغاز می‌شود؛ جایی که راوی، در میان رزمندگان، با ترس، امید، شوخی و واقعیت‌های تلخ جنگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. روایت با زخمی‌شدن راوی در عملیات و تجربه‌ی مرگ و زندگی در میدان نبرد، وارد لایه‌های عمیق‌تری از خاطرات و گذشته‌ی او می‌شود. نویسنده با بازگشت به کودکی و خانواده، از تولد خود در خانواده‌ای روستایی و مهاجر، روابط صمیمی با مادر و پدر، مرگ برادران و دغدغه‌های مادرانه، مهاجرت به تهران و سختی‌های زندگی شهری می‌گوید. در ادامه، خاطرات مدرسه، دوستی‌ها، بازی‌های کودکانه، تجربه‌های تلخ و شیرین، و مواجهه با فقر و محدودیت‌های اجتماعی روایت می‌شود. نویسنده با جزئیات به روابط خانوادگی، نقش مادر و پدر، و تأثیرات آن‌ها بر شخصیت خود می‌پردازد. همچنین، تجربه‌ی اولین سینما رفتن، آرزوهای کوچک و بزرگ، و حسرت‌ها و شادی‌های نوجوانی در بستر تحولات اجتماعی و فرهنگی آن دوران بازگو می‌شود. در بخش‌هایی از کتاب، نویسنده به تأثیرات جنگ بر زندگی شخصی و خانوادگی، حسرت‌های جاماندن از دوستان شهید، و معنای واقعی دفاع و انسانیت اشاره می‌کند. روایت با طنز، حسرت، امید و واقع‌گرایی، تصویری از زیست یک نسل را در دل تاریخ معاصر ایران ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب اتی خان پسر خورشید را بخوانیم؟

اتی‌خان پسر خورشید با روایت صادقانه و جزئی‌نگر، تجربه‌های زیسته‌ی یک نسل را در بستر تحولات اجتماعی و تاریخی ایران بازتاب می‌دهد. این کتاب با ترکیب خاطرات جنگ، زندگی روزمره، روابط خانوادگی و دغدغه‌های نوجوانی، تصویری ملموس و انسانی از دوران پر فراز و نشیب گذشته ارائه می‌کند. نویسنده با پرداختن به جزئیات زندگی، احساسات و باورهای شخصیت‌ها، امکان همدلی و درک عمیق‌تری از شرایط اجتماعی و فرهنگی آن دوران را فراهم کرده است. در این اثر، لحظات تلخ و شیرین، طنز و جدیت، امید و ناامیدی در کنار هم قرار گرفته‌اند و خواننده را با واقعیت‌های زندگی نسل‌های پیشین آشنا می‌کنند. کتاب نه‌تنها به موضوع جنگ و دفاع مقدس می‌پردازد، بلکه به ارزش‌های انسانی، نقش خانواده، هویت و تأثیرات اجتماعی نیز توجه دارد. مطالعه‌ی این کتاب فرصتی برای بازاندیشی درباره‌ی گذشته، هویت و ارزش‌های فردی و جمعی است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به خاطرات جنگ، روایت‌های زندگی‌نامه‌ای، تاریخ اجتماعی ایران و کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از تجربه‌های زیسته‌ی نسل‌های گذشته هستند پیشنهاد می‌شود. همچنین برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه‌های علوم اجتماعی، تاریخ و مطالعات فرهنگی مناسب است.

بخشی از کتاب اتی خان پسر خورشید

«سال‌ها از جنگ تحمیلی و حماسه‌ی دفاع‌مقدس می‌گذرد و همیشه به فکر ثبت خاطرات و مرور حوادث گوناگون تلخ و شیرین و هراسناک و هیجان‌آور و حتی خنده‌دار زندگی‌ام بودم. ماجراهای منحصربه‌فردی که شاید و حتماً تا پایان زندگی‌ام دیگر اتفاق نیفتند. اما با هر پیشامد کوچک و ساده‌ای، علی‌الخصوص با رنگ باختن بعضی ارزش‌ها و اصول در جامعه، در خاطرم تداعی می‌شدند و خیلی سخت به روح و قلبم فشار می‌آوردند و شوق و اشتیاقم را برای نوشتن دوچندان می‌کردند. آنچنان که گاهی نه‌تنها بغض نهفته در گلویم بلکه تمامی وجودم به حد انفجار می‌رسید. شاید از این بابت که یکی از عوامل مهم این رنگ‌باختگی خودم و همرزمانم بوده‌ایم که در آن دوران جلوی دشمن تا بن دندان مسلح سینه سپر کردیم و بعد از آن در پیچ و خم مشکلات زندگی با جراحاتی که گریبان‌گیرمان بوده گیر کردیم و یاد نگرفتیم چطور از منشی که پیش گرفته‌بودیم حرف بزنیم، تنها به‌این‌خاطر که دچار خودبینی و ریا نشویم. فکر می‌کردیم معامله‌ای بوده بین خود و خدایمان که بازگویی آن موجب ضایع‌شدن اجر و ثوابش می‌شود. تا اینکه رهبر معظم انقلاب مطالبی راهگشا با این مضامین فرمودند: «هر رزمنده‌ای که خاطرات خود را ننویسد، مجاهدتش به پایان نرسیده و تکمیل نشده است.» پس به حکم اطاعت از فرمانده و با اصلاح این نگرش و احساس دین و مسئولیت نسبت به بعضی از اشخاص و افراد، خصوصاً آنانی که در هنگامه‌ی انقلاب و جنگ برای تمامیت ارضی، اعتلاء و استقلال میهن عزیزم جانفشانی کردند و همچنان در این راه گام برمی‌دارند، انگیزه و محرک خوبی پیدا کردم.»