کتاب جامعه شناسی آسیب ها و مسائل اجتماعی

کتاب الکترونیکی «جامعه‌شناسی آسیب‌ها و مسائل اجتماعی» نوشتهٔ حسین اکبری و منتشرشده توسط نشر دانشگاه فردوسی مشهد، اثری دانشگاهی در حوزهٔ علوم اجتماعی است که به بررسی مفاهیم، نظریه‌ها و رویکردهای مرتبط با آسیب‌ها و مسائل اجتماعی می‌پردازد. این کتاب با هدف ارائهٔ تصویری جامع و نظام‌مند از آسیب‌های اجتماعی، هم برای دانشجویان و هم پژوهشگران و علاقه‌مندان این حوزه تدوین شده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب جامعه شناسی آسیب ها و مسائل اجتماعی

«جامعه‌شناسی آسیب‌ها و مسائل اجتماعی» اثری ناداستانی و دانشگاهی است که به‌صورت ساختارمند به تحلیل مفاهیم بنیادین، نظریه‌های کلاسیک و معاصر و رویکردهای تحلیلی در زمینهٔ آسیب‌ها و مسائل اجتماعی می‌پردازد. این کتاب در سه بخش اصلی تنظیم شده است: بخش نخست به تعریف و تبیین مفاهیم کلیدی مانند آسیب اجتماعی، انحراف اجتماعی و مسائل اجتماعی اختصاص دارد و با مرور ملاک‌های تشخیص رفتارهای انحرافی و انواع انحرافات اجتماعی، زمینهٔ نظری بحث را فراهم می‌کند. بخش دوم به بررسی نمونه‌هایی از آسیب‌های اجتماعی مهم مانند طلاق، خشونت علیه زنان، روابط فرازناشویی، اعتیاد و خودکشی می‌پردازد و عوامل مؤثر، فرایند شکل‌گیری و پیامدهای هر یک را در سطح جهانی و ایران تحلیل می‌کند. بخش سوم نیز به مدیریت و مداخله در آسیب‌ها و مسائل اجتماعی اختصاص یافته و با معرفی مدل‌های مدیریتی و رویکرد سیستمی، چالش‌های ساختاری و راهکارهای بهبود مدیریت آسیب‌های اجتماعی را بررسی می‌کند. کتاب با بهره‌گیری از منابع روز و فناوری‌های نوین، تلاش کرده است تصویری روشن و تحلیلی از وضعیت آسیب‌های اجتماعی ارائه دهد و بستری برای فهم عمیق‌تر این مسائل فراهم آورد.

خلاصه کتاب جامعه شناسی آسیب ها و مسائل اجتماعی

این کتاب با هدف ارائهٔ چارچوبی جامع برای درک و تحلیل آسیب‌ها و مسائل اجتماعی، ابتدا به تعریف دقیق مفاهیمی چون جامعه، تعامل اجتماعی، ارزش‌ها و هنجارها می‌پردازد و تفاوت‌های اساسی زندگی اجتماعی انسان با سایر موجودات را شرح می‌دهد. نویسنده با تأکید بر نقش تعاملات اجتماعی و شبکه‌های روابط انسانی، جامعه را به‌مثابه سیستمی پیچیده معرفی می‌کند که همواره در معرض چالش‌ها و آسیب‌هایی قرار دارد. در ادامه، کتاب به بررسی ماهیت آسیب‌ها و مسائل اجتماعی می‌پردازد و نشان می‌دهد که این مفاهیم در بسترهای مختلف فرهنگی، تاریخی و اجتماعی معانی متفاوتی پیدا می‌کنند. ملاک‌های مختلفی برای تشخیص رفتارهای انحرافی و آسیب‌زا مطرح می‌شود؛ از جمله ملاک‌های آماری، اجتماعی، دینی و قانونی. همچنین، انواع انحرافات اجتماعی بر اساس شدت، عمومیت، دفعات وقوع، تعداد افراد درگیر، میزان آگاهی و پیامدها دسته‌بندی می‌شوند. در بخش‌های بعدی، نمونه‌هایی از آسیب‌های اجتماعی مهم مانند طلاق، خشونت علیه زنان، روابط فرازناشویی، اعتیاد و خودکشی به‌تفصیل بررسی می‌شوند. برای هر یک از این مسائل، عوامل مؤثر، فرایند شکل‌گیری، پیامدها و وضعیت آن‌ها در ایران و جهان تحلیل می‌شود تا ابعاد مختلف هر آسیب اجتماعی روشن گردد. در نهایت، کتاب به مدیریت و مداخله در آسیب‌ها و مسائل اجتماعی می‌پردازد. رویکرد سیستمی و مدل‌های مدیریتی مانند مدل داپس معرفی می‌شوند و چالش‌های ساختاری و فرایندی نظام مدیریت آسیب‌های اجتماعی مورد بحث قرار می‌گیرد. نویسنده بر اهمیت تحلیل سیستمی، شناسایی نقاط اهرمی و ارائهٔ راهکارهای عملیاتی برای کاهش و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی تأکید کرده است.

چرا باید کتاب جامعه شناسی آسیب ها و مسائل اجتماعی را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب فرصتی برای آشنایی عمیق با مفاهیم بنیادین و نظریه‌های متنوع در حوزهٔ آسیب‌ها و مسائل اجتماعی فراهم می‌کند. با رویکردی تحلیلی و نظام‌مند، خواننده می‌تواند با انواع آسیب‌های اجتماعی، عوامل مؤثر بر آن‌ها و پیامدهایشان آشنا شود و همچنین با مدل‌های مدیریتی و راهبردهای پیشگیری و مداخله در این حوزه آگاهی یابد. این اثر به‌ویژه برای کسانی که به دنبال درک ساختارهای اجتماعی و چالش‌های معاصر جامعه هستند، منبعی ارزشمند به‌شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های علوم اجتماعی، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی اجتماعی و مطالعات فرهنگی مناسب است. همچنین کارشناسان، مدیران اجرایی و فعالان حوزهٔ سیاست‌گذاری اجتماعی که با مسائل و آسیب‌های اجتماعی سروکار دارند، می‌توانند از مطالب آن بهره‌مند شوند. علاقه‌مندان به تحلیل مسائل اجتماعی و کسانی که دغدغهٔ شناخت و مدیریت آسیب‌های اجتماعی را دارند نیز مخاطبان اصلی این اثر هستند.

بخشی از کتاب جامعه شناسی آسیب ها و مسائل اجتماعی

«اگرچه اصطلاح مسئلهٔ اجتماعی و آسیب اجتماعی به‌طور گسترده مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ اما توافقی درمورد آنکه چه چیزی یا چه رفتاری به‌عنوان یک مسئله یا یک آسیب اجتماعی در نظر گرفته شود وجود ندارد. این واژه در موارد مختلف به‌جای یکدیگر استفاده می‌شود و مرز دقیقی بین این مفاهیم وجود ندارد. همچنین؛ مصادیق هر مفهوم نیز کاملاً متمایز نیستند. در محافل علمی و دانشگاهی، استفاده از مفهوم مسئلهٔ اجتماعی عمومیت بیشتری دارد و واژهٔ آسیب اجتماعی با توجه به خاستگاه نظری آن، یعنی رویکرد آسیب‌شناسی اجتماعی، مورد نقد قرار گرفته است و کمتر به کار می‌رود. اما در کاربردهای غیرعلمی، به‌ویژه در سیستم‌های مدیریتی، اغلب از واژهٔ آسیب اجتماعی استفاده می‌شود. این تفاوت در استفاده از این دو واژه در حوزه‌های دانشگاهی و مدیریتی، برخی‌اوقات تعامل بین دانشگاه و جامعه را دچار اختلال کرده است. حتی در متون علمی، تعریفی توافقی از مفهوم مسئله وجود ندارد. به‌عبارت‌دیگر هر محقق براساس فضای مفهومی خود، مصادیق مختلفی را به‌عنوان مسئلهٔ اجتماعی در نظر گرفته است.»