کتاب مولفه های بازی درمانی کودک و نوجوان

کتاب الکترونیکی «مولفه‌های بازی‌درمانی کودک و نوجوان» نوشتهٔ نگین رهنماء، زینب کاظمی عیدنک و شیما خوشدل اثری تخصصی در حوزهٔ روان‌شناسی کودک و نوجوان است که نشر فروغ سیمرغ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی ابعاد مختلف بازی‌درمانی، نقش آن در رشد و درمان کودکان و نوجوانان و کاربردهای عملی آن در خانواده و محیط‌های آموزشی می‌پردازد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مولفه های بازی درمانی کودک و نوجوان

«مولفه‌های بازی‌درمانی کودک و نوجوان» اثری ناداستان و تخصصی در حوزهٔ روان‌شناسی و مشاوره است که به‌طور جامع به موضوع بازی‌درمانی برای کودکان و نوجوانان می‌پردازد. نویسندگان با رویکردی تحلیلی و کاربردی، مفاهیم پایه‌ای بازی، انواع بازی‌ها، تأثیر بازی‌درمانی بر اختلالات یادگیری، نقش والدین و محیط خانواده در پرورش خلاقیت و سلامت روان کودک، و همچنین تکنیک‌ها و مداخلات عملی در بازی‌درمانی را بررسی کرده‌اند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که ابتدا مفاهیم و نظریه‌های بنیادین را شرح می‌دهد و سپس به سراغ روش‌ها و تکنیک‌های اجرایی می‌رود. در بخش‌هایی از کتاب، نمونه‌هایی از بازی‌های خانگی، بازی‌های دونفره و گروهی، و ایده‌هایی برای فعالیت‌های خلاقانه در خانه ارائه شده است. این کتاب نه‌تنها برای متخصصان حوزهٔ روان‌شناسی و مشاوره، بلکه برای والدین و مربیان نیز قابل استفاده است و تلاش دارد با ارائهٔ راهکارهای عملی، نقش بازی را در رشد همه‌جانبهٔ کودک و نوجوان برجسته کند.

خلاصه کتاب مولفه های بازی درمانی کودک و نوجوان

کتاب «مولفه‌های بازی‌درمانی کودک و نوجوان» با مروری بر مفاهیم پایه‌ای بازی آغاز می‌شود و بازی را به‌عنوان پلی میان دنیای درونی کودک و واقعیت بیرونی معرفی می‌کند. نویسندگان به انواع بازی‌ها مانند بازی‌های تقلیدی، نمایشی، نمادی، تخیلی و حسی-حرکتی پرداخته‌اند و نقش هرکدام را در رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی کودک شرح داده‌اند. بازی‌درمانی به‌عنوان رویکردی ساختارمند و مبتنی بر نظریه‌های روان‌شناسی، ابزاری برای بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت‌نفس، کنترل هیجانات و کاهش اضطراب و افسردگی معرفی شده است. بخش مهمی از کتاب به تأثیر بازی‌درمانی بر اختلالات یادگیری اختصاص دارد و نشان می‌دهد که چگونه بازی می‌تواند به رشد حافظه، توجه، مهارت‌های زبانی و تحصیلی کودکان با نیازهای ویژه کمک کند. در ادامه، نقش والدین در بازی‌درمانی و اهمیت تعامل مثبت والد-کودک بررسی شده و تکنیک‌هایی برای تقویت ارتباط، افزایش خلاقیت و حل تعارضات خانوادگی ارائه شده است. نویسندگان به موانع پرورش خلاقیت در کودکان اشاره کرده‌اند و راهکارهایی برای تقویت تفکر خلاق و ایجاد محیطی امن و حمایتگر پیشنهاد داده‌اند. همچنین، نمونه‌هایی از بازی‌های خانگی، فعالیت‌های خلاقانه و ایده‌هایی برای سرگرمی و آموزش در خانه آورده شده است تا والدین و مربیان بتوانند به‌صورت عملی از آن‌ها بهره ببرند. در مجموع، کتاب تلاش دارد اهمیت بازی را در رشد همه‌جانبهٔ کودک و نوجوان نشان دهد و ابزارهایی برای بهبود سلامت روان و روابط خانوادگی ارائه کند.

چرا باید کتاب مولفه های بازی درمانی کودک و نوجوان را بخوانیم؟

این کتاب با تمرکز بر نقش بازی در رشد و درمان کودکان و نوجوانان، به خواننده کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از اهمیت بازی‌درمانی و تأثیر آن بر سلامت روان و یادگیری به دست آورد. نویسندگان با ارائهٔ مثال‌های عملی و تکنیک‌های قابل اجرا، امکان استفاده از بازی‌درمانی را در محیط خانه و مدرسه فراهم کرده‌اند. همچنین، کتاب به والدین و مربیان نشان می‌دهد چگونه می‌توانند با ایجاد محیطی حمایتگر و خلاق، به رشد عاطفی، شناختی و اجتماعی کودکان کمک کنند. پرداختن به اختلالات یادگیری، نقش والدین و ایده‌های متنوع برای بازی‌های خانگی، این اثر را به منبعی کاربردی برای مواجهه با چالش‌های تربیتی و آموزشی تبدیل کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای روان‌شناسان، مشاوران، مربیان کودک و نوجوان، والدین و دانشجویان رشته‌های علوم تربیتی و روان‌شناسی مفید است. همچنین، خانواده‌هایی که با مشکلات رفتاری، اختلالات یادگیری یا چالش‌های ارتباطی در کودکان و نوجوانان مواجه‌اند، می‌توانند از راهکارهای ارائه‌شده بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب مولفه های بازی درمانی کودک و نوجوان

«بازی مجموعه حرکت‌ها و فعالیت‌های جسمی و ذهنی است که موجب شادی، لذت و ارتباط با دیگران شده و در عین اینکه وسیله سرگرمی است، جنبه آموزندگی و سازندگی نیز دارد. بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود بتواند اشیای خارجی را تحت کنترل خود درآورد. بازی به کودک اجازه می‌دهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدیدکننده هستند، نشان دهد (وسینتین و همکاران، ۲۰۰۹). همچنین بازی‌درمانی بر پلاگیری، خودکنترلی، مسئولیت، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت‌نفس، بهبود افسردگی و اضطراب نیز مؤثر است (کریک و همکاران، ۲۰۰۶). لاندرس و همکاران (۲۰۱۱) بیان می‌کنند که بازی‌درمانی کودک محور تأثیر مثبتی روی رفتار او دارد. بازی‌درمانی رویکردی ساختارمند و مبتنی بر نظریه درمان است که فرایندهای پلگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند (وسینتون و همکاران). گذشتن از سطوح مختلف بازی میل به ادامه بازی و پیشرفت یادگیری را برای دانش‌آموز فراهم می‌کند و فعال کردن دانش قبلی برای پاسخگویی به معماهای بازی، او را به یادگیرنده‌ای فعال تبدیل می‌کند (یانگ، ۲۰۱۲). از سوی دیگر، پژوهش‌های مختلفی، عملکرد شناختی و انعطاف‌پذیری مغز را با ورزش و فعالیت‌های حرکتی مرتبط می‌داند (گلاستروم و همکاران). از آنجا که فعالیت‌های حرکتی لذت‌بخش هستند و کل بدن کودک را درگیر و به او کمک می‌کنند تا توجه و تمرکزش را حفظ کرده و رفتارهای ناشی از تحریک محرک آنی را کنترل کند، این روش خلاق در فرایند حرکت‌درمانی روی یگانگی کودک به‌عنوان یک ارزش، بیشتر از استعداد تمرکز دارد و کمک می‌کند که مفهوم خود کودک که به‌وسیله شکست‌های مکرر آسیب‌دیده است، درمان شود (برزگر بفرویی، میر جلیلی، شیرجهانی، ۱۳۹۴).»