کتاب پاپوی

کتاب الکترونیکی «پاپوی» مجموعه‌ای از شعرهای گیلکی سرودهٔ سیدحبیب اسماعیلی است که نشر بانا آن را منتشر کرده است. این اثر در قالب مجموعه‌ای از شعرهای کوتاه و بلند، دغدغه‌ها، احساسات و نگاه شاعر به زندگی، جامعه و فرهنگ گیلان را به زبان گیلکی و با برگردان فارسی به تصویر می‌کشد. «پاپوی» به‌عنوان بخشی از ادبیات بومی معاصر، تلاش دارد زبان و فرهنگ گیلکی را زنده نگه دارد و مخاطب را با فضای زیستی و ذهنی مردم این خطه آشنا کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب پاپوی

«پاپوی» اثری در قالب مجموعه‌شعر گیلکی است که توسط سیدحبیب اسماعیلی سروده شده و نشر بانا آن را منتشر کرده است. این کتاب در دوره‌ای منتشر شده که توجه به زبان‌ها و فرهنگ‌های محلی اهمیت ویژه‌ای یافته است. شعرهای این مجموعه به زبان گیلکی نوشته شده‌اند و هر شعر، برگردان فارسی نیز دارد تا برای مخاطبان غیرگیلک‌زبان نیز قابل فهم باشد. ساختار کتاب بر پایهٔ قطعات کوتاه و بلند استوار است که هرکدام به موضوعی خاص از زندگی روزمره، دغدغه‌های اجتماعی، روابط انسانی، نقدهای اجتماعی و گاه طنز و کنایه می‌پردازد. قالب کتاب، مجموعه‌شعر است و در آن، شاعر با بهره‌گیری از زبان بومی، تلاش کرده است تا تجربه‌ها و احساسات شخصی و جمعی را به تصویر بکشد. «پاپوی» نه‌تنها بازتاب‌دهندهٔ فرهنگ و زبان گیلکی است، بلکه به‌نوعی سندی از زیست اجتماعی و تحولات فرهنگی منطقهٔ گیلان در روزگار معاصر به‌شمار می‌آید.

چرا باید کتاب پاپوی را بخوانیم؟

«پاپوی» با گردآوری شعرهایی به زبان گیلکی و ارائهٔ برگردان فارسی، فرصتی فراهم می‌کند تا مخاطب با لایه‌های پنهان فرهنگ، زبان و زیست مردم گیلان آشنا شود. این کتاب برای کسانی که به ادبیات بومی و حفظ زبان‌های محلی علاقه دارند، دریچه‌ای به دنیای احساسات، دغدغه‌ها و طنزهای خاص مردم این منطقه باز می‌کند. شعرهای این مجموعه، علاوه‌بر بیان مسائل اجتماعی و فردی، تصویری از زندگی روزمره و باورهای مردم گیلان ارائه می‌دهند و به‌گونه‌ای پلی میان نسل‌ها و زبان‌ها می‌سازند. خواندن این کتاب می‌تواند به درک بهتر تنوع فرهنگی ایران و ارزش‌های نهفته در زبان‌های محلی کمک کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر، پژوهشگران فرهنگ و زبان گیلکی، دوست‌داران ادبیات بومی و کسانی که دغدغهٔ حفظ و شناخت زبان‌های محلی را دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال تجربهٔ زیستی متفاوت از طریق ادبیات هستند، «پاپوی» انتخابی قابل توجه است.

بخشی از کتاب پاپوی

«ول گینم همه جورن تی همرّه همه خوشحال و مسرورن تی همره ندای می حرف گوش. می عرض نیتی زن و زاک تا لب گورن تی همره برگردان: حالا می‌گیریم همه با تو دوست هستن همه‌ی نزدیکانت باهات خوشحال و شادن به حرفام گوش نکردی. عرضم رٌ نگرفتی زن و بچه‌ت تا لب گور باهات هستن»