کتاب آقای بخش‌دار: روایتی از زندگی شهید ناصر فولادی

بخشی از متن کتاب: هر روز سوره‌ی «محمد» را می‌خواند. می‌گفت: «وقتی بچه‌ا‌م به‌دنیا بیاید و بزرگ بشود، باتقوا می‌شود.» سوره‌ی «یوسف» را هم به سیب می‌خواند و می‌خورد تا چهره‌ی زیبایی داشته باشد. «ناصر» هم زیبا بود، هم باتقوا. پنج‌ساله بود که رفت مکتب‌خانه تا قرآن یاد بگیرد. از همان موقع نمازش را می‌خواند و جزء آخر قرآن را حفظ کرده بود. معلمش می‌گفت: «خیلی وقت‌ها ظرف غذایش را درمی‌آورد، می‌رود پیش چند نفر از بچه‌هایی که با خودشان غذا نیاورده‌اند و همان غذای کم را با آن‌ها می‌خورد.» بارها گفته بود، می‌خواهد به حوزه‌ی علمیه برود و طلبه شود؛ ولی مادر اصرار داشت که به دبیرستان برود، رشته‌ی ریاضی بخواند و مهندس شود. نمی‌خواست روی حرف مادر حرفی زده باشد؛ رفت دبیرستان، رشته‌ی ریاضی خواند و در همان رشته‌ای که مادر دوست داشت؛ یعنی مهندسی متالوژی دانشگاه «صنعتی شریف» تهران قبول شد.