کتاب تجزیه نمونه های حقیقی (تجربی)

کتاب تجزیه نمونه های حقیقی (تجربی) نوشته احمد تقوایی‌پور توسط انتشارات دانشگاه اراک منتشر شده است. این کتاب به‌عنوان منبعی برای دانشجویان شیمی و مهندسی شیمی به آموزش روش‌های عملی تجزیه‌ی نمونه‌های واقعی در آزمایشگاه می‌پردازد و دستورکارهای متنوعی را برای تجزیه‌ی مواد معدنی، آلیاژها و ترکیبات صنعتی ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تجزیه نمونه های حقیقی (تجربی)

کتاب تجزیه نمونه‌های حقیقی (تجربی) (به انضمام روش تهیه محلول‌ها) با هدف آموزش عملی تجزیه‌ی نمونه‌های واقعی در آزمایشگاه‌های شیمی تدوین شده است و به‌ویژه برای دانشجویان دوره‌ی کارشناسی رشته‌های شیمی و مهندسی شیمی طراحی شده است. پس از تغییرات در برنامه‌های درسی دانشگاه‌ها درس تجزیه نمونه‌های حقیقی به‌عنوان یک واحد اختیاری معرفی شد و این کتاب براساس سرفصل‌های مصوب وزارت علوم و با بهره‌گیری از منابع مختلف گردآوری شده است. 

احمد تقوایی‌پور، نویسنده‌ی کتاب، در شش فصل روش‌های تجزیه سیلیکات‌ها، سیمان، آلیاژها، سنگ‌های معدنی، افزودنی‌های بنزین و روغن نباتی، اندازه‌گیری‌های حجمی و تهیه محلول‌ها را پوشش می‌دهد. او در مقدمه اشاره می‌کند که انجام آزمایش‌های کتاب نیازمند تجهیزات یا مواد شیمیایی گران‌قیمت نیست و هدف، ایجاد ارتباط میان دانش شیمی و کاربردهای صنعتی آن است. ویرایش علمی و ادبی کتاب توسط متخصصان این حوزه انجام شده است و چاپ دوم آن با اصلاحات و تکمیل بیشتر ارائه شده است.

خلاصه کتاب تجزیه نمونه های حقیقی (تجربی)

این کتاب با تمرکز بر آموزش عملی تجزیه نمونه‌های واقعی دستورکارهای گام‌به‌گام برای تجزیه انواع مواد معدنی، آلیاژها و ترکیبات صنعتی را ارائه می‌دهد. فصل اول به تجزیه‌ی سیلیکات‌ها و سیمان اختصاص دارد و روش‌های تعیین مقدار سیلیس، اکسیدهای فلزی و سایر ترکیبات موجود در سیمان را شرح می‌دهد. فصل دوم به تجزیه‌ی آلیاژها مانند فولاد، برنز، نقره، طلا، آلومینیوم و برنج می‌پردازد و روش‌های تعیین عناصر مختلف در این آلیاژها را آموزش می‌دهد. فصل سوم شامل دستورکارهایی برای تجزیه‌ی سنگ‌های معدنی و اندازه‌گیری عناصر مهمی مانند آهن، کروم، کلسیم، منگنز، سرب، آلومینیوم و ید است. فصل چهارم به تجزیه‌ی افزودنی‌های بنزین و روغن نباتی اختصاص دارد و روش‌های تعیین تترااتیل سرب، مس و نیکل را توضیح می‌دهد. فصل پنجم به اندازه‌گیری‌های حجمی و کمپلکسومتری می‌پردازد و روش‌های تعیین مقدار یون‌های مختلف در محلول‌ها و آلیاژها را آموزش می‌دهد. فصل ششم نیز به روش تهیه‌ی محلول‌های مختلف آزمایشگاهی و محاسبات مربوط به مولاریته اختصاص یافته است. در سراسر کتاب نکات ایمنی، روش‌های دقیق آزمایشگاهی و محاسبات لازم برای تعیین مقادیر عناصر مختلف به‌تفصیل بیان شده‌اند.

چرا باید کتاب تجزیه نمونه های حقیقی (تجربی) را خواند؟

این کتاب با ارائه‌ی دستورکارهای عملی و قابل‌اجرا در آزمایشگاه‌های دانشگاهی امکان یادگیری روش‌های تجزیه‌ی نمونه‌های واقعی را برای دانشجویان فراهم می‌کند. تمرکز بر نمونه‌های صنعتی و معدنی، ارتباط میان دانش تئوری و کاربردهای عملی را تقویت می‌کند و به دانشجویان کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای ورود به صنایع شیمیایی و آزمایشگاه‌های تجزیه را کسب کنند. روش‌های ارائه‌شده نیازمند تجهیزات پیچیده یا مواد گران‌قیمت نیستند و برای محیط‌های آموزشی مناسب‌ هستند.

خواندن کتاب تجزیه نمونه های حقیقی (تجربی) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان رشته‌ی شیمی و مهندسی شیمی که به‌دنبال یادگیری عملی روش‌های تجزیه‌ی نمونه‌های واقعی هستند، مناسب است؛ همچنین برای فارغ‌التحصیلان و پژوهشگرانی که در آزمایشگاه‌های تجزیه و صنایع شیمیایی فعالیت دارند و به دستورکارهای دقیق و کاربردی نیاز دارند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب تجزیه نمونه های حقیقی (تجربی)

«تعداد زیادی از سیلیکات‌ها وجود دارند که فقط قسمتی از آنها در اسیدها تجزیه می‌شوند که این نوع سیلیکات‌ها در دسته دوم قرار می‌گیرند. سیلیکات‌های نامحلول را عموماً توسط سدیم کربنات، ذوب قلیایی می‌نمایند تا به شکل قابل حل در اسید تبدیل شوند. آنگاه به مخلوط مذاب اسید کلریدریک اضافه و با تبخیر آن روی حمام آب گرم تا نزدیک خشک، اسید سیلیسیک ژلاتینی را به صورت سیلیس نامحلول جدا می‌کنند. اسید سیلیسیک در درجه حرارت ۱۱۰-۱۲۰ قسمتی از آب خود را از دست می‌دهد و برای حذف نمک‌های آهن و آلومینیم و غیره به باقیمانده، تبخیر اسید کلریدریک رقیق و گرم اضافه می‌کنیم و آن را توسط کاغذ صافی نمره ۴۱ صاف می‌نماییم. محلول صاف شده را تا نزدیک خشک دوباره تبخیر می‌کنیم تا مقدار کمی از اسید سیلیسیک حل شده جدا گردد؛ دو رسوب شسته شده را با هم در کروزه پلاتینی قرار داده و در درجه حرارت ۱۰۵۰ تکلیس می‌کنیم تا به صورت سیلیکون دی‌اکسید همراه با مقدار کمی از اکسیدهای فلزات دیگر بتوان آن را وزن کرد.»