کتاب تبعیدگاه

معرفی کتاب تبعیدگاه

کتاب الکترونیکی «تبعیدگاه» (شعر فارسی قرن ۱۵) نوشتهٔ محمدرسول ظهور سلیمانی و منتشرشده توسط نشر نزدیک‌تر، مجموعه‌ای از شعرهای معاصر است که دغدغه‌های انسانی، تنهایی، عشق و رنج را در قالب غزل و شعر نو روایت می‌کند. این اثر با نگاهی به مفاهیم فلسفی و اجتماعی، تجربه‌های زیستهٔ شاعر را به زبان شعر بازتاب می‌دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تبعیدگاه

«تبعیدگاه» مجموعه‌ای از شعرهای محمدرسول ظهور سلیمانی است که در سال‌های اخیر سروده شده‌اند و در چاپ دوم خود به دست مخاطبان رسیده است. فضای کلی کتاب، سرشار از حسرت، دلتنگی، تبعید و جست‌وجوی معنای زندگی در دل رنج‌هاست. شاعر در این مجموعه، با بهره‌گیری از عناصر طبیعت، اسطوره‌ها و ارجاعات تاریخی، به دغدغه‌های انسان معاصر می‌پردازد. شعرها اغلب در قالب غزل و چهارپاره سروده شده‌اند و مضامینی چون جدایی، غربت، امید، عشق و اضطراب را در خود جای داده‌اند. «تبعیدگاه» با زبان و تصاویری ملموس، تلاش می‌کند تجربه‌های فردی و جمعی را به هم پیوند بزند و از خلال روایت‌های شخصی، به دغدغه‌های عمومی‌تر بپردازد. این کتاب در فضایی میان سنت و نوگرایی حرکت می‌کند و با اشاره به شهرها، اسطوره‌ها و مفاهیم فلسفی، مخاطب را به تامل دربارهٔ جایگاه انسان در جهان دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب تبعیدگاه را خواند؟

این مجموعه شعر، با پرداختن به موضوعاتی مانند تبعید، تنهایی، عشق و رنج، فرصتی برای همدلی با تجربه‌های انسانی فراهم می‌کند. شعرهای «تبعیدگاه» با تصویرسازی‌های قوی و ارجاع به عناصر فرهنگی و تاریخی، مخاطب را به تامل دربارهٔ معنای زیستن و مواجهه با دشواری‌ها دعوت می‌کند. خواندن این کتاب می‌تواند راهی برای لمس احساسات عمیق و بازاندیشی در مفاهیم آشنای زندگی باشد.

خواندن کتاب تبعیدگاه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

«تبعیدگاه» برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، کسانی که دغدغه‌های فلسفی، اجتماعی یا عاطفی دارند و افرادی که به دنبال بازتاب تجربه‌های زیسته در قالب شعر هستند، مناسب است. این مجموعه می‌تواند برای دانشجویان ادبیات فارسی و دوستداران شعر نو و غزل نیز جذاب باشد.

فهرست کتاب تبعیدگاه

- تبعیدگاه: شعر آغازین کتاب که مفهوم تبعید و دوری را به تصویر می‌کشد.- اصفهان ۱ و ۲: شعرهایی با محوریت شهر اصفهان و خاطرات و احساسات مرتبط با آن.- سقط، ابر، نافرجام، آفت: هر یک به گوشه‌ای از رنج، دلتنگی، امید و ناامیدی می‌پردازند.- مصلحت، آینه، فروردین، کودک: مضامینی چون مصلحت‌اندیشی، خودنگری، آغازهای تازه و معصومیت کودکانه را بررسی می‌کنند.- تاوان، سقوط، دلشوره، تب، میخ: شعرهایی دربارهٔ تاوان اشتباهات، سقوط انسان، اضطراب و نشانه‌های رنج.- آتش‌بس، طبیب ۱ و ۲، دیوار، استبداد: مواجهه با جنگ، درمان، دیوارهای ذهنی و اجتماعی و نقد استبداد.- زمین، خاک، مسافر، ماهی، آدینه، لبخند، تبعیدی: شعرهایی که به تنهایی، سفر، جدایی و امید در دل رنج می‌پردازند.هر فصل یا شعر، با رویکردی متفاوت، بخشی از تجربه‌های انسانی را روایت می‌کند و در مجموع، سیر احساسی و فکری شاعر را به نمایش می‌گذارد.

بخشی از کتاب تبعیدگاه

«جای دل تنگی برای آدمی گل کاشتنددر دل بیچارگان قدری توکل کاشتندخاک دنیا تا ابد تبعیدگاه آدمی‌ستتا فراموشش شود در آن تجمل کاشتندبذر دوری را درون سینه‌های شاعرانپیش قلب بی‌قرار و کم تحمل کاشتنددر میان موی تو موجی شبیه رقص باددر دل ایمان من ابر تزلزل کاشتندبین ما و وصل دلبر هفت دریا راه بوددر دل دریایی ما هم تمایل کاشتندهرگلی روی زمین در یادبود دلبری‌ستجای دل تنگی برای آدمی گل کاشتند»