کتاب خاطرات سید احمد نصری

کتاب «خاطرات سید احمد نصری» نوشتۀ ندا خجسته نژاد و سیدقاسم حسینی است و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب خاطرات سید احمد نصری

کتاب خاطرات سید احمد نصری که یکی از موضوعات طرح تدوین تاریخ انقلاب اسلامی است، به شرح خاطرات سید احمد نصری می‌پردازد. این کتاب وقایع قبل و بعد از انقلاب را از زبان این مبارز انقلابی روایت می‌کند و اطلاعات سودمندی از فعالیت‌های مبارزان انقلابی در شهر قزوین را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد. همچنین باتوجه‌به اینکه احمد نصری حدود پنج سال از زندگی‌اش را در زندان‌های رژیم شاه، گذراند، می‌تواند اطلاعات ارزشمند و دست‌اولی از فضای زندان و فعالیت‌های زندانیان ارائه کند. او همچنین پس از انقلاب اسلامی نیز در عرصه‌های گوناگونی مانند حزب جمهوری اسلامی همدان و قزوین، استانداری بوشهر و سیستان و بلوچستان، نمایندگی مجلس شورای اسلامی و... فعالیت کرده است که خاطرات او در این زمینه‌ها نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است.

کتاب خاطرات سید احمد نصری در ۶ فصل تنظیم شده است. فصل اول به تولد، خانواده و تحصیلات راوی می‌پردازد. در فصل دوم فعالیت‌های قبل از انقلاب و در فصل سوم دستگیری و دوران زندان مطرح شده است. در فصل چهارم کتاب، خاطرات جریان انقلاب تا جنگ و در فصل پنجم فعالیت در استان‌های محروم روایت شده است. بازگشت به قزوین و نمایندگی در مجلس چهارم فصل پایانی کتاب خاطرات سید احمد نصری را تشکیل می‌دهد.

خواندن کتاب خاطرات سید احمد نصری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را دوستداران زندگی‌نامه و علاقه‌مندان به کتاب‌های خاطرات پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب خاطرات سید احمد نصری

«یکی از منابع و مآخذ مورداستفاده در تدوین تاریخ، خاطرات اشخاص است. هر شخصی دارای تجربهٔ فردی است که می‌تواند آن را در قالب خاطره روایت کند و به نوشتار درآورد. خاطره، وقایع گذشته است که شخص آن را دیده یا شنیده و بخشی از محفوظات ذهن است که چون از برجستگی و ویژگی خاصی برخوردار بوده، شایستگی ثبت و ماندگاری در ذهن را یافته است. خاطره، حوادث، رویدادها و حتی سیر عادی زندگی روزمره است که باگذشت زمان، در قسمتی از ذهن جای گرفته و ماندگار شده است و بنا به نیاز شخص، قابل‌یادآوری است. با وجود گذشت زمانِ طولانی از تاریخ وقایع، بخشی از وقایع که نقش مهمی در زندگی افراد داشته‌اند همواره در ذهن زنده‌اند؛ گرچه شرح دقیق و کامل آن و میزان یادآوری و ذکر جزئیات در افراد مختلف متفاوت است. برخی، خاطره‌نویسی را در معنای عام آن، نه‌تنها یادآوری و نگارش دیده‌ها، بلکه شنیده‌ها هم دانسته‌اند که در آن، علاوه بر زمان و مکان وقوع خاطره، به ارزیابی چگونگی وقوع آن نیز پرداخته می‌شود. باید توجه داشت که به خاطرات باید با دیدهٔ احتیاط نگاه کرد و اصول و معیارهای نقد تاریخی را در استفاده از آنها به کاربست تا از قابل‌اعتماد بودن آن مطمئن شد.»