کتاب شگفت انگیزترین هدیه

کتاب الکترونیکی شگفت انگیزترین هدیه نوشتۀ مکس لوکیدو و ترجمۀ لیلا کاشانی وحید است و انتشارات مهرسا آن را منتشر کرده است. کتاب شگفت انگیزترین هدیه، داستان جمعی از آدم‌‌های کوچک چوبی است که هرکدام می‌خواهند به سازندهٔ خود بهترین هدیه را بدهند، اما در این مسیر اتفاقات غریبی رخ می‌دهد. این کتاب ذیل مجموعهٔ پرفروش «پانچلو» منتشر شده و با داستانی سرگرم‌کننده، دوستی و مهربانی را به مخاطبان جوانش آموزش می‌دهد.

درباره کتاب شگفت انگیزترین هدیه

پانچلو، مجموعه‌ای متشکل از ۹کتاب است که مخاطب آن‌ها، کودکان سه تا هشت سال هستند. داستان هر نُه جلد کتاب، در ومی‌کی‌ رخ می‌دهد که دهکده‌ای مخصوص آدمک‌های چوبی است. مکس لوکیدو، نویسندۀ این مجموعه، در هر جلد به یکی از مفاهیم مهم، نظیر دوستی، مهربانی، منحصربه‌فرد بودن و...می‌پردازد.

داستان کتاب شگفت‌انگیزترین هدیه در دهکده‌ای از آدمک‌های چوبی اتفاق می‌افتد. جایی که هر آدمک در روز جشنی موسوم به جشن سازنده، هدیه‌ای به خالق خود اعطا می‌کند. ازاین‌رو همهٔ شخصیت‌ها در تکاپوی آن‌اند که بهترین هدیهٔ ممکن را برای سازندهٔ خود تهیه کنند. در جریان این تدارکات، اتفاقاتی رخ می‌دهد که به آنان یادآوری می‌شود چه چیزی در زندگی ارزشمند است و بهترین هدیه‌ چه می‌تواند باشد.

نویسنده قصد دارد بدین طریق، بر نقش مهر و دوستی به‌عنوان بهترین هدیه تأکید کند. ازاین‌رو از لحنی ساده و تصاویر دوست‌داشتنی کمک می‌گیرد تا برای کودکان قابل درک باشد. کتاب شگفت‌انگیزترین هدیه، پنجمین جلد از مجموعهٔ پانچلو است که اولین‌بار در سال ۲۰۰۴ وارد بازار شد.

خواندن کتاب شگفت انگیزترین هدیه را به چه کسانی پشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای کودکان گروه سنی الف و ب مناسب است.

بخشی از کتاب شگفت انگیزترین هدیه

«پانچلو شب تا صبح به هدیه‌ای که می‌خواست به ایلای بدهد، فکر کرد. صبح روز بعد، در حالی که دست‌هایش را در جیب‌هایش فرو کرده بود، تمام راه تا میدان دهکده با خودش حرف زد: «شاید بتوانم برایش کیک درست کنم.» اما بعد یادش آمد آخرین کیکی که درست کرده بود چه مزهی وحشتناکی داشت: «نه، واقعاً هنر شیرینی‌پزی من تعریفی ندارد. چه طور است یک سبد گل درست کنم؟» اما بعد به یاد سبد گل بزرگی افتاد که وایولت درست کرده بود. پانچلو با خودش فکر کرد: «هیچ‌وقت نمی‌توانم سبد بزرگی شبیه سبد وایولت درست کنم.»

پانچلو نمی‌دانست چه کار کند. روز سازنده رسیده بود و او هدیه‌ای نداشت که به سازنده‌اش بدهد...»