کتاب قصه مهر و ماه

کتاب قصه مهر و ماه به‌قلم اعظم السادات حسینی و گروهی از نویسندگان را شرکت رسانه ساز دانش منتشر کرده است. این کتاب مجموعه‌ای است از داستان کوتاه‌های از نویسندگان زن.

درباره کتاب قصه مهر و ماه

داستان کوتاه همچون پنجرهٔ کوچک خانه‌ای بزرگ، فرصت نگاه کردن به برشی از زندگی و عادات و رفتارهای شخصیت اصلی داستان را برای خواننده فراهم می‌کند. هر چند به دلیل فرم داستان کوتاه، شخصیت‌ها و وقایع فرصت بسط و گسترش نمی‌یابند اما چیزی از لذت خواندن این‌گونه کتاب‌ها کاسته نخواهد شد و تجربه‌ای نو برای خوانندگان آفریده می‌شود. کتاب قصه مهر و ماه مجموعه‌ای است از داستان‌های کوتاه از نویسندگان جوان و نوقلم که می‌تواند شروع خوبی برای روی آوردن به مطالعهٔ این قبیل آثار باشد.

خواندن کتاب قصه مهر و ماه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مطالعهٔ داستان‌های کوتاه فارسی از خواندن این کتاب لذت خواهند برد.

بخشی از کتاب قصه مهر و ماه

«هنوز ستار‌ها در آسمان کبود و ارغوانی روستا چشمک می‌زدند، صدای سلام نماز حسن از اتاق بغلی می آمد؛ ننه حسن چند تا شامی را لای تکه نانی داخل نایلون می گذارد حسن با‌عجله لباس کارش را می‌پوشد و جوراب‌های پشمی‌اش را بالا می‌کشد. ننه حسن فوری نایلون غذا را بر می‌دارد و پشت سرش پا تند می‌کند و

می گوید:

. ننه بیر چند تا دونه شامیه.

حسن همین‌طور که کفش‌های سرفلزی‌اش را می‌پوشد به‌آرامی با دهنش صدای نوچ در می‌آورد و می‌گوید: می‌دونی که...... اونجا نهار می‌دن و بعد دستش را دراز می‌کند و‌ بستهٔ غذا را می‌گیرد و با‌عجله از خانه خارج می‌شود. کوچه از صدا پر است. صدای بسته شدن در فلزی خانه‌ها، صدای سلام و احوال‌پرسی هم‌ولایتی‌هااا، صدای کلاغ‌ها و خروسها و سگ‌های ده. صدای مینی‌بوس معدن که برای بردن کارگران آمده. سوز سرد و خشک صبحگاهی مثل شلاق به صورت و دستانشان می‌خورد و دماغ‌هایشان را سرخ می‌کند. کلاه را تا ابروهایشان پایین می‌کشند و زیپ کاپشن‌هایشان را تا چانه بالا می‌کشند. انگار همگی آدم‌هایی بدون گردنند. سوار مینی‌بوس می‌شوند. خورشید در حال طلوع کردن است. اشعه‌های آن مانند نیزه‌های طلایی به شیشه‌های دودی ماشین برخورد می‌کنند. راننده عینک آفتابی‌اش را از جیبش بیرون می‌آورد و به چشمانش می‌زند. ماشین از پیچ‌و‌خم‌های جاده عبور می‌کند. دشت آکنده از درختچه‌های گز و بوته‌های خاریست که به رنگ پاییز درآمده‌اند. هرچه به معدن نزدیک‌تر می‌شوند جاده کوهستانی‌تر و پرپیچ‌و‌خم‌تر است.»