کتاب کرانه اندیشه

کتاب کرانه اندیشه نوشتهٔ محمد صباغیان است. انتشارات متخصصان این کتاب را منتشر کرده است.

درباره انتشارات متخصصان

انتشارات متخصصان با توجه به تخصص چندین ساله در صنعت چاپ و نشر کتاب و داشتن شناخت کامل و جامع از بازار، اقدام به چاپ بالغ بر ۵۰۰۰۰۰ جلد کتاب در رشته‌های ادبی شامل شعر و داستان و رمان، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و رشته‌های مهندسی کرده است. آغاز کار انتشارات متخصصان به سال های ۸۵-۸۶ برمی‌گردد و در طول این سال‌ها به واسطهٔ تجربه و شناخت پذیرای چاپ کتاب بیش از ۲۰۰۰ نویسنده بوده است.

خواندن کتاب کرانه اندیشه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان ایرانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کرانه اندیشه

«در دریا شناور هستم. پشتم را بر روی زمینی گرم احساس می‌کنم. چشمانم را به‌آرامی باز می‌کنم. تصویر کاملاً تیره و تار است، آرام‌آرام وضوح می‌یابد. گرمای نور خورشید را بر صورتم احساس می‌کنم. برمی‌خیزم.

در یک جزیره‌ قرار دارم و اقیانوسی متلاطم جزیره را احاطه کرده است. هیچ‌چیز به یاد نمی‌آورم. که هستم؟ چه موجودی هستم؟ اینجا چه کار می‌کنم؟

به راه می‌افتم تا شاید جواب‌هایم را پیدا کنم.

چمنزار را از نظر می‌گذرانم. یک گروه می‌بینم. پیش می‌روم. گروهی از گاوها با نژادها و ظاهرهای مختلف.

از آن‌ها می‌پرسم: شما که هستید و اینجا چه می‌کند؟

گاو با ولع علفش را می‌خورد و بعد می‌گوید: ما گروه گاوها هستیم و به چرا مشغولیم. حقیقت زندگی ما خوردن است. ما فقط می‌خوریم و زادوولد می‌کنیم. اگر تو هم این‌گونه زندگی می‌کنی پیش ما بمان.

با خود می‌اندیشم. آیا زندگی تنها خوردن و زادوولد است؟

اگر این‌گونه است، پس چرا توانای اندیشیدن دارم؟ هرکسی که فکر کند می‌داند که زندگی تنها خوردن، خوابیدن و زادوولد نیست، پس فلسفه‌ی زندگی من با این گروه متفاوت است. ترکشان می‌کنم و به راه‌رفتن ادامه می‌دهم.

سنگلاخ‌ها را از نظر می‌گذرانم. یک گروه دیگر، گروه گرازهای وحشی. پیش می‌روم.

با عصبانیت با یکدیگر مبارزه می کنند، یکدیگر را کتک می‌زنند، زمین را شخم می‌زنند و درختان را می‌شکنند و ...

از آن‌ها می‌پرسم: شما که هستید و چه می‌کنید؟

یک گراز خشمگین که درحال فحاشی است، روی برمی‌گرداند و پاسخ می‌دهد: ما گراز هستیم که بر اثر زندگی سخت و نکبت‌بارمان وحشی شدیم، به دلیل تمام سختی‌هایی که کشیده‌ایم، همه‌ی چیزهای خود و دیگران را از بین می‌بریم تا آتش خشممان آرام گیرد. اگر تو هم از زندگی‌ات خشمگین هستی، پیش ما بمان.

باز هم در فکر غرق می‌شوم. من از زندگی‌ام ناراحت هستم؛ چون هیچ‌چیز را به یاد نمی‌آورم، ولی خشمگین نیستم؛ زیرا می‌دانم که خشم چیزی را درمان نمی‌کند. پس من یک گراز وحشی نیستم و فلسفه‌ی زندگی من با این‌ها یکی نیست. به راهم ادامه می‌دهم.»