کتاب سه ماهی در برکه

کتاب «سه ماهی در برکه» نوشتۀ علی خاکزادی است و انتشارات آثار سبز آن را منتشر کرده است. سه ماهی در برکه، کتابی ساده و زیبا براساس داستانی از مثنوی معنوی مولانا است.

درباره کتاب سه ماهی در برکه

این کتاب دربارۀ ۳ ماهی است که هر کدام یک ویژگی داشتند، یکی از آنها سیاه و تنبل بود،‌دومین ماهی شیطون و اهل تفریح و سومین ماهی زیرک و عاقل. آن‌ها به‌خوبی و خوشی در یک برکه زندگی می‌کنند تا اینکه چند ماهیگیر به نزدیکی برکه ‌آمده و تصمیم می‌گیرند که ماهی صید کنند. سه ماهی در برکه از دفتر چهارم مثنوی معنوی انتخاب شده است. مولانا در این داستان ساده و زیبا به ۳ ماهی عاقل،‌نیمه‌عاقل و غافل اشاره می‌کند. با آمدن ماهیگیران به قصد صید، هر کدام از این ۳ ماهی براساس عقل و درکشان تصمیم گرفتند که چه‌کار کنند. مولانا در این داستان آبگیر را که یک فضای بسته و محصور است،‌نماد نفس انسان می‌داند که باید از آن رها شد.

داستان سه ماهی در برکه از حکایت مثنوی مولوی برای کودکان بازنویسی شده است تا با زبانی ساده، روان و کودکانه به آن‌ها درس زندگی بدهد. کودکان با خواندن این داستان به این نکته پی می‌برند که انسان باید در زندگی تنبلی را کنار بگذارد و اگر با مشکلی مواجه شد، خوب فکر کند، فرصت را از دست ندهد و کاری انجام دهد. کودکان همچنین متوجه می‌شوند که بهتر است قبل از اینکه کار به‌جای باریک بکشد و مشکلات بیشتر شود، به دنبال راه‌حل باشند

هر صفحه از کتاب ۲ قسمت دارد؛ تصاویر کمیک برای کودکان و نوجوانان در قسمت بالای صفحه و مطالبی که برای بزرگ‌سالان و والدین نوشته شده در پایین صفحه قرار دارد. قسمت بالا جملات کوتاهی دارد و برای کودکانی که خواندن را به تازگی یاد گرفته‌اند مناسب است. بزرگ‌ترها هم می‌توانند با خواندن بخش‌های مربوط به خودشان به کودکان در فهم بهتر داستان‌ها کمک کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند ابیات مربوط به داستان را برای کودکان با صدای بلند بخوانند تا کودکان با این گنجینه‌های ادب فارسی از کودکی آشنا شوند.

خواندن کتاب سه ماهی در برکه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کودکان علاقه‌مندان به حکایت‌ها و داستان‌های مثنوی مولانا پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سه ماهی در برکه

«روزگاری در یه جای دور، میان‌کوه‌های سرسبز، یه برکۀ بسیار زیبایی بود. توی اون برکۀ زیبا، سه تا ماهی، سفید، سیاه و قرمز زندگی خوشی داشتند. ماهی سیاه خیلی تنبل بود و دوست داشت همیشه بخوابد و استراحت کنه. ماهی قرمز شیطون و بازیگوش،‌همیشه دنبال بازی و تفریح بود؛ ولی ماهی سفید زیرک و عاقل. روزی دو صیاد کنار برکه آمدند. ماهی سفید آن‌ها ردید و ترسید. فکر کرد آن‌ها می‌خواهند ماهی‌ها را بگیرند.»