کتاب روایت انتخابات دوازدهم

کتاب روایت انتخابات دوازدهم نوشتۀ مهراد نجفی در انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی به چاپ رسیده است.

درباره کتاب روایت انتخابات دوازدهم

کتاب روایت انتخابات دوازدهم جزوی از طرح تدوین تاریخ انقلاب اسلامی در مرکز اسناد انقلاب اسلامی است. این کتاب، تحلیلی جامعه‌شناختی از انتخابات دوازدهم ریاست‌جمهوری در ایران ارائه کرده است.

انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۶ در حقیقت نوعی تقابل تمامی گفتمان‌هایی بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به وجود آمدند و با یکدیگر در شیوه‌های نوین و در پوستین جدید به رقابت پرداختند. این کتاب، به بررسی فرآیندها و روندهای منتهی به نتایج، اعم از وضعیت محیط بین‌المللی، منطقه‌ای و داخلی و همچنین عملکرد احزاب و گروه‌ها، شخصیت‌ها و نخبگان و ستادهای انتخاباتی نامزدها پرداخته است و تحلیل از آنچه رخ داد ارائه کرده است.

در کتاب روایت انتخابات دوازدهم تلاش شده با رویکردی جامعه‌شناختی و تحلیلی، روایت‌های شخصیت‌ها، فعالان سیاسی، استادان مرتبط و نامزدهای انتخابات ثبت شوند تا خوانش صحیح و جامعی از کنشگری سیاسی افراد و جناح‌ها به دست آید. همچنین مسائل و وضعیت کشور چه در درونِ مرزها و چه در بیرون مرزها در حوزه‌های متعدد از جمله فرهنگ سیاسی، وضعیت احزاب، سطح معیشت، دغدغه‌های مردم و تغییرات و شکاف‌های نسلی به‌همراه اعداد و آمار مؤسسات معتبر، در آستانهٔ انتخابات بررسی شده‌اند. علاوه بر این، عملکرد دولت یازدهم به‌عنوان دولت مستقر در رقابت انتخاباتی ۱۳۹۶ به‌ویژه در حوزهٔ اقتصاد، سیاست خارجی و فرهنگ مورد توجه نویسنده قرار گرفته و با توجه به آمارهای رسمی ارائه‌شده از سوی مراکز معتبر داخلی و بین‌المللی تلاش شده تا مقایسهٔ تطبیقی بین نتایج عملکرد دولت یازدهم، با شعارها و وعده‌های انتخاباتی سال ۱۳۹۲ انجام گیرد. از دیگر مباحث مطرح‌شده، شکل‌گیری «جمنا» به‌عنوان مدلی جدید از سیاست‌ورزی وحدت‌طلبانه در میان اصول‌گرایان اشت. از بخش‌های مهم کتاب روایت انتخابات دوازدهم، بخش گفتمان‌های انتخاباتی نامزدهاست که با آوردن قسمت‌هایی از سخنرانی‌های آن‌ها در آستانهٔ انتخابات مستند شده است.

فهرست مطالب کتاب روایت انتخابات دوازدهم به شرح زیر است:

بخش اول: فضای حاکم بر دوازدهمین دورهٔ انتخابات ریاست‌جمهوری کشور

۱- محیط پیرامونی

۲- محیط داخلی کشور

۳- وضعیت و عملکرد جریان اصول‌گرایی در آستانهٔ انتخابات

۴- وضعیت جریان سیاسی مستقر

۵- عملکرد دولت یازدهم

بخش دوم: زندگی‌نامه و چگونگی ورود نامزدها به عرصهٔ دوازدهمین دورهٔ انتخابات ریاست‌جمهوری

حسن روحانی

ابراهیم رئیسی

محمدباقر قالیباف

مصطفی میرسلیم

اسحاق جهانگیری

مصطفی هاشمی‌طبا

گفتمان‌های تبلیغاتی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۶

آزادی اجتماعی و آرامش اقتصادی

حوزهٔ اجتماعی- فرهنگی

تدبیر و عمل در برابر شعار و بی‌تجربگی

مظلوم‌نمایی

گفتمان انتخاباتی ابراهیم رئیسی

گفتمان انتخاباتی محمدباقر قالیباف

بخش سوم: رویه‌های غالب رأی‌دهی و رفتار انتخاباتی ایرانیان در بیست سال گذشته

تأثیر گروه مرجع

گرایش به احزاب و جناح‌ها

گرایش‌های قومی و رفتار انتخاباتی

تحلیل نتایج

بخش چهارم: جایگاه تبلیغ، تخریب، اخلاق و تخلّف در انتخابات

تأمین مالی در انتخابات

تخلّفات دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری

خواندن کتاب روایت انتخابات دوازدهم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران کتاب‌های علوم سیاسی و تاریخ معاصر ایران پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب روایت انتخابات دوازدهم

«در ادامهٔ مناظره سعید جلیلی می‌گوید:

«زمانی برخی دوستان شعارِ همراهی با نظم جهان را می‌دادند و اینکه از تقابل‌های بیهوده به تعبیر آنها جلوگیری کنیم، پاسخش از طرف مقابل چه بود؟ پاسخش در دورهٔ هاشمی دو حکم جلب برای ایشان آمد و در دورهٔ آقای خاتمی این بود که بعد از آن همه همکاری در قضیهٔ افغانستان به ما محور شرارت گفتند، نه اینکه حرفِ آنها درست بوده یا حکم جلبی که دادند درست بوده. هر دوی آن غلط بوده. بحث این بود که این شیوهٔ غلط است، اگر ما بخواهیم به این شیوه وارد شویم نتیجه‌اش آن خواهد شد».

در نهایت نتیجهٔ روی‌کارآمدن حسن روحانی در ایران و استقرار اوباما در آمریکا منتهی شد به انعقاد برنامهٔ جامع اقدام مشترک یا برجام که همان‌طور که گفته شد ازبین‌بردن آشوب‌زدگی و بی‌برنامگی در ادارهٔ کشور که در دو سال آخر دولت دهم معیشت مردم را تحت‌الشعاع قرار داده بود بسترساز و در محوریت آن قرار داشت.

با انعقاد برجام امیدهای بسیاری از طرف مسئولین و رسانه‌ها به جامعه تزریق شد و هر نوع صدای انتقاد که از حنجره منتقدین بلند می‌شد کاسبی از تحریم تلقی می‌گشت. اما با گذشت زمان بسیاری از پیچیدگی‌های مسئلهٔ تحریم‌ها علیه ایران عیان شد و بدعهدی‌های آمریکا در انجام تعهداتش جامعه را سردرگم کرد. این شرایط با وعده‌ها و شعارهای مذاکره‌کنندگان همخوانی نداشت لذا بهترین راهکاری که هم می‌توانست مردم و بدنهٔ اجتماعی طرفدار مذاکرات را موقتاً معطل نگه دارد و هم منافع دولت برای رأی‌آوری مجدد را تأمین کند، موکول‌کردن نتایج این معاهده به آینده بود؛ آینده‌ای که دولت فعلی در آن مستقر باشد و الا مجدداً کاسبان تحریم موجب برهم‌زدن برجام و برگرداندن سایهٔ تحریم و جنگ بر سرِ ملت می‌شوند.»