کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک

کتاب «پاندای بزرگ و اژدهای کوچک» نوشتۀ جیمز نوربری، ترجمۀ پورشا اولاد و ویراستۀ نوشین احمدی است و انتشارات آناناس آن را منتشر کرده است. پاندای بزرگ و اژدهای کوچک، کتابی متفاوت، جذاب و آرامش‌بخش در حوزۀ فلسفه و زندگی است. 

درباره کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک

کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک دربارۀ ۲ دوست است که در معبدی در بالای کوه زندگی می‌کنند. پاندا و اژدها از زندگی در آنجا رضایت دارند و روزهایشان را با گشت و گذار در جنگلی که معبد توسط آن احاطه شده می‌گذارندند. یک روز موقع نوشیدن چای در غروب یک زمستان، اژدهای کوچک به پاندای بزرگ از احساسش می‌گوید، باوجود این مکان زیبا و فوق‌العاده، اژدها احساس می‌کند که یک چیزی کم است و کامل نیست. همین احساس نیاز به تغییر و گفتگوی کوتاه است که پاندای بزرگ و اژدهای کوچک را به سفری دور و دراز می کشاند، سفری که در بهار آغاز می‌شود.

کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک روایت سفر ۲ دوست است، آن‌ها پس از مدت‌ها سکون، سفری طولانی را آغاز می‌کنند، فصل‌ها را یکی پس از دیگری از سر می‌گذرانند، سختی‌های راه را به جان می‌خرند ، چندین بار اشتباه می‌کنند و در مسیر راه خود را گم می‌کنند اما آنچه که به آن‌ها کمک می‌کند قدرت تاب‌آوری و امیدی است که در دل دارند و با همین‌هاست که در نهایت به زیبایی‌های طبیعت و وجوشان پی می‌برند و به خودشناسی می‌رسند.

کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک گفتگو محور است، گفتگوهای ساده‌ و جملات کوتاهی که به‌ظاهر ساده هستند؛ اما معنای عمیقی دارند، در طول مسیر خواننده را با خود همراه می‌کنند و او را هم از دلهره‌ها، اضطراب‌ها دور کرده و دعوت به تحمل سختی‌ها و مشکلات زندگی‌ می‌کنند. گفتگوهای حکیمانه و فلسفی ساده میان پاندای بزرگ و اژدهای کوچک در کتاب به همراه تصاویر ساده اما درخشان و آرامش‌بخشی که مخاطب را به فکر فرومی‌برد از نقاط قوت کتاب است و باعث شده مدت کوتاهی پس از انتشار کتاب به چندین زبان دنیا ترجمه شود.

خواندن کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران کتاب‌های خودیاری و موفقیت پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک

«در بالای کوتاه معبدی وجود داشت که توسط جنگلی بزرگ و وسیع احاطه شده بود، در کنار دریاچه‌ای آرام و عمیق. این معبد در گذشته زیبا و باشکوه بود؛ ولی اکنون مثل خرابه‌ای قدیمی به نظر می‌رسید؛ اما این برای دو دوستی که آنجا را خانۀ خود می‌دانستند اهمیتی نداشت.»