کتاب توسل در آیینه قرآن

کتاب توسل در آیینه قرآن نوشتهٔ سجاد نیکو است. انتشارات خط اول این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این کتاب در حوزهٔ قرآن و علوم قرآنی است.

درباره کتاب توسل در آیینه قرآن

کتاب توسل در آیینه قرآن کتابی در زمینهٔ علوم قرآنی است. سجاد نیکو در این کتاب به موضوع توسل پرداخته است اینکه توسل چیست و چه ریشه‌ای دارد. «سجاد نیکو» در این کتاب بر آن است تا روشن سازد که توسل و توجه به این آستان ریشه در قرآن کریم دارد و اختصاص به تشیع و روایات شیعی ندارد بلکه روایات شیعه آیینه‌ای از این موضوع می‌باشد و پاسخی بر برخی شبهات نابه‌حق باشد. این کتاب۱۶ فصل دارد. عناوین فصل‌های این کتاب «معنی توسل»، «توضیح تقابل بین توحید و شرک»، «بیان ادله توسل‌ (ادله عقلی)»، «حقیقت توسل در قرآن»، «قصه آدم و ابلیس»، «علت کفر ابلیس»، «ضابطه در عبادت»، «علت امر به سجده در برابر آدم»، «امامت رکن توحید است»، «دو غایت ویژه برای حج»، «این نسل چه کسانی هستند؟»، «نظر اهل سنت پیرامون بحث»، «روایات شیعه در این مورد»، «جمع‌بندی»، «مجموعه آیات آمره به توسل به نبی اکرم و سایر انبیاء» و «علت تقدس تابوت» است.

خواندن کتاب توسل در آیینه قرآن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دانشجویان و محققان رشتهٔ علوم قرآنی و دوستداران این حوزه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب توسل در آیینه قرآن

«خدای متعال چرا ابلیس را کافر می‌خواند؛ چون در مقابل آدم سجده نکرد. دقت کنید سجده نکردن در مقابل آدم یعنی منقاد و تابع امر الهی نبودن یعنی خدایا من هم حق دارم در محدوده سلطنت تو حکم بدهم و این یعنی هم خدا هم ابلیس با هم شریک‌اند در ولایت و این همان شرک در عبادت یا شرک در ولایت است.

 شوکانی عالم شهید اهل سنت در کتاب فتح القدیر از قول ابن عباس می‌گوید که سجده کردن برای آدم اطاعت خدا بود و ابن عساکر عالم دیگری از اهل سنت هم نقل می‌کند که خداوند آدم را مثل کعبه قرار داد (فتح القدیر ۱/۶۶) همچنین حضرت صادق (علیه السلام) می‌فرمایند؛ إنَّ من سجد بأمر االله فقد سجد الله فکان سجوده الله إذ کان عن أمر االله (کسی که به دستور خدا سجده کند برای خدا سجده کرده و سجده‌اش برای خداست چون به خاطر امر خداست).

اگر نفی وسیله توحید است پس ابلیس امام الموحّدین است و حال آنکه خداوند در قرآن فرموده است: «او کافر است.»

اختراع راه طاعت خداوند شرک است. علت شمرده شدن عبادت بت‌ها این است که واسطه و وسیله بین خلق و خدا اختراعی است؛ یعنی خداوند آن چیزی را که مردم وسیله و واسطه بین خود و خدا می‌دانند، قبول ندارد.»