کتاب دریا دریا زندگی

کتاب دریا دریا زندگی نوشتهٔ مای جیا (نویسندهٔ معاصر و مشهور چینی) و ترجمهٔ حامد وفایی است. گروه انتشاراتی ققنوس این رمان معاصر چینی را در سال ۱۴۰۰ روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب دریا دریا زندگی

کتاب دریا دریا زندگی حاوی رمانی است که نویسندهٔ آن به رمزگشایی از انسان و سرنوشت و زندگی روی آورده است. حاصل این زیروروکردن رمزهای انسانی، رمان «دریا دریا زندگی» شده است. به‌گفتهٔ حامد وفایی، این اثر داستانی چه به‌سبب سبک نویسندگی، چه داستان و چه شیوهٔ روایتگری نویسنده، حرف و حدیث‌های فراوانی در چین در پی داشته است؛ مقاله‌ای پژوهشی در زمینهٔ تحلیل رمان مای جیا، شخصیت‌شناسی نویسنده و شخصیت‌های داستانش در چین منتشر شده است. مای جیا برای نوشتن این کتاب، دو جایزهٔ ادبی مهم را در چین به نام خود ثبت کرده است؛ جایزهٔ نویسندهٔ برجستهٔ سال از جشنوارهٔ ادبی جنوب چین در سال ۲۰۲۰ و جایزهٔ بهترین داستان بلند چینی در چهارمین دورهٔ جایزهٔ ادبی «شی نای اَن» (عنوان نویسندهٔ شهیر چینی). این اثر را رمانی دلچسب با طرحِ داستانی ماهرانه، تعلیق‌هایی جذاب و روایت‌هایی لایه‌لایه توصیف کرده‌اند. مای جیا در این داستان از خودش شروع می‌کند و از خودش پیشی می‌گیرد. از جذابیت‌های این رمان چینی آن است که مخاطب می‌تواند با شخصیت‌های خیالی طوری مواجه شود که گویی دوستان او هستند. این رمان، راوی زندگی متلاطم شخصیت اول داستان (سرهنگ) است. برخی سرهنگ را نماد یک قهرمان در جامعهٔ سنتی چین دانسته‌اند که جامعه هم به او و افتخاراتش نیاز دارد و هم چشم دیدنش را ندارد و عده‌ای دیگر، اثر مای جیا را به‌سبب نقش پررنگ سرهنگ و هم‌دردی راوی با او، از جنس داستان‌های قهرمان‌محور دانسته‌اند و برخی نیز معتقدند سرهنگ چهرهٔ تکامل‌یافتهٔ قهرمانی است که پیش از این در داستان‌های جاسوسی مای جیا ظهور می‌کرد و عمدتاً دچار سرنوشتی تراژیک می‌شد.

خواندن کتاب دریا دریا زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر چین و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دریا دریا زندگی

«در روزنامه نوشته بود هواپیماهای مسافربری ایمن‌ترین وسیله‌اند، چون تمام بخش‌های حیاتی‌شان به صورت جفت ساخته شده، و بدین ترتیب یکی همیشه به عنوان کمکی آماده کار است. البته که در مواجهه با تروریست‌ها بیش از این هم اگر در حالت آماده‌باش وجود داشته باشد توفیری نمی‌کند، و آماده‌باش می‌شود آماده‌باش برای مردن. تروریست‌ها برای انسان امروز مثل تومورند ــ این را هم در روزنامه نوشته. من هر روز روزنامه می‌خوانم، وقتی به چین بازمی‌گردم، تسان کائو شیائو شی می‌خوانم، در خارج هم ال پائیس اسپانیا و نسخه چینی یو اس چاینا پرس و نووو لس د اروپ، این چهار روزنامه در هر چهار فصل سال همراه من‌اند، مثل سایه، مثل مدالی بر گردن ــ من قبلا هم به همسرم گفته بودم که آن‌ها جنگ‌افزارهای من در مصاف دوران جوانی و تنهایی‌هایم بوده‌اند. حالا من تنها نیستم. خانواده، شرکت، همسر و پسر و نوه‌ام، کلی خاله و عمه، کارمندان و هم‌ولایتی‌ها، همه و همه از من وقت می‌خواهند، و من اصلا فرصت تنها بودن نمی‌یابم، تنهایی برایم شده مثل استخوان‌های خشک‌شده‌ای که باد با خود می‌بردشان، من دیگر نمی‌شناسمش، به یاد نمی‌آورمش، تنها چیزی که از آن دوران در خاطرم مانده همین جنگ‌افزارم است: روزنامه خواندن مثل زخمی است که جایش دیگر از بین نمی‌رود. به برکت فراگیر شدن سعادت در میهن، کسب‌وکارم روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌شود. من حتی سال گذشته در نشست گروه دوستی چینی‌های فعال در خارج و نیز در نشست کنگره ملی خلق چین حضور یافتم، و این نشست از شبکه چهار تلویزیون ملی چین پخش شد و همسرم که در خانه آن جلسه را از تلویزیون به نظاره نشسته بود از فرط هیجان نوه‌مان را در آغوش کشیده و طوری گریه‌اش گرفته بود که این رفیق کوچک ما را زهره‌ترک کرده بود.»