کتاب آخر قصه

«آخر قصه» مجموعه داستان کوتاهی از نوشته مهشید دشتی(-۱۳۶۵)، نویسنده معاصر ایرانی است. در بخشی از داستان «آخر قصه» از این کتاب می‌خوانیم: همیشه دوست داشتم زندگی راحت و آسوده‌ای داشته‌باشم؛ دوست داشتم مثل سیندرلا و سفیدبرفی، با شاهزاده‌ام خوشبخت و آرام زندگی کنم! اوایل، این آرزوها و خیال‌پردازی‌ها برای مجید بامزه بود، خودش هم نمی‌دانست؛ اما می‌گفت شاید به خاطر همین‌ها عاشقم شده‌است! سال‌ها قبل من نویسنده بودم و روزنامه‌نگار، مجید هم همین‌طور؛ اوسرش درد می‌کرد برای جنجال و من عاشق آرامش بودم؛ اما از بد روزگار یا خوش ‌اقبالی، من و مجید عاشق هم شدیم... حالا شده‌بودیم یک زوج خبرنگار و جنجالی! دیگر آن آرامش رؤیایی و زندگی افسانه‌ای، خاطره‌ای از ایام پرشور جوانی شده‌بود که من و مجید را به‌خنده می‌انداخت. من هیچ‌وقت جرئت نکردم به‌زبان بیاورم که واقعاً هنوز هم حسرت زندگی شاهزاده‌ای را می‌خورم؛ چون حالا دیگر مجید کمتر حوصله داشت تا به این خیال‌پردازی‌های من گوش دهد. او حالا یک مرد پرمشغله بود با یک قلم تیز که خیلی از جوانان روزنامه‌نگار، او را بت خود می‌دانستند و شاید خیلی از دختر‌های جوان حسرت مرا می‌خوردند؛ اما من همیشه تنم می‌لرزید که نکند یک‌روز این مرد دوست‌داشتنی و عزیز را ازدست بدهم. مردی که عاشقانه من و پارسا را دوست داشت؛ اما دیگر مجالی برای ابراز عشق نداشت! تا این‌که عاقبت آن روز شوم آمد و من حالا از خدا هیچ‌چیز نمی‌خواهم غیر از مجید! من بدون او نیستم! از روزی که رفته، نمی‌خواهم بگویم چند وقت که هر لحظۀ آن برای من سال‌ها گذشته و در این مدت دوری و بی‌خبری به اندازۀ قرن‌ها شکسته و خسته شده‌ام.